Slapen in Seattle
Onze route gaat niet door Seattle, maar de fietskaart geeft wel aan dat we met de veerboot van Bremerton naar Seattle kunnen. Omdat we een stuk van de route af moeten, kopen we een detailkaart van Bremerton. Zo kunnen we in ieder geval uitvogelen hoe we naar de plek moeten komen waar de veerboot vertrekt. Gewapend met kaart nemen we een eerste mogelijke afslag om over de snelweg te komen. Helaas, de snelweg is afgeschermd; we kunnen er niet op. Jammer, want het punt waar we staan, is onderaan de steile heuvel die we net zijn afgekomen. De kaart brengt uitkomst: we kunnen door een smal straatje rechtdoor. Rechtdoor, heuvel op! Boven aan de heuvel zien we dat rechtdoor, verderop, doodlopend is. De kaart geeft anders aan, maar ja, daar hebben we nu even niets aan. Er zit niets anders op om de eerste de beste straat linksaf in te slaan. Voor ons doemt een zwarte brede strook asfalt op. Zó steil hebben we het nog niet gehad deze reis. Onze schatting is dat dit stuk asfalt nog steiler is dan de zwaarste categorie in de Tour de France. En wat blijkt, na een enthousiast begin, zijn we voor het eerst genoodzaakt om te lopen! Dat hebben we met Mien nog nooit gedaan. Maar ook lopen is zwaar, want terwijl Ellu vanachter duwt, lig ik bijna horizontaal op het stuur om Mien naar boven te krijgen. Pffff, dit was zwaar. Maar na deze behoorlijke inspanning vinden we de weg naar de veerboot vrij eenvoudig. Een mooie tocht door de Puget Sounds brengt ons eerst het aangezicht van de nog besneeuwde Mount Rainier en later de skyline van Seattle. In de stad aangekomen, genieten we van de knusse sfeer die er heerst. Van de winkelstraten, van de mooie oude art deco-gebouwen, van de beroemde Pike Market met vis, bloemen, delicatessen en van de leuke kleine terrasjes. Op één ervan eindigen we onze dag met biertjes en een kaasplateau. De nacht die volgt, slapen we lang en lekker. Lekker slapen in Seattle!
