Roots
Ik wil het niet, maar het gebeurt wel. We komen aangefietst in Tangipahoa en rijden naar de benzinepomp. Met het idee daar een korte rustpauze te nemen. Er staan een aantal auto’s voor de deur. Uit 1 van de open ramen knalt muziek. Er staan alleen maar zwarte mannen. 1 met Hip Hop kledij aan. Althans zo noem ik het. Dito hoofddoek op. We zetten onze fiets neer tegen het hek. We passeren een grote zwarte man. Ik zeg ‘hallo’; hij zegt niets terug. Er komen auto’s langs rijden. Weer met luide muziek. Allemaal jonge zwarte mannen. Ik voel me geintimideerd. We moeten naar het postkantoor. Op weg naar binnen spreekt Ellu de ‘Hip Hop’ – man aan. Het ijs is gebroken. Het is OK. Wat zit het toch diep geworteld, die ongefundeerde, volledig op vooroordelen gebaseerde angst!
