Over bruggen
De kust van Oregon is rijk aan rivieren die uitmonden in zee. Vele bruggen overspannen deze wateren. Het lijkt er op dat deze bruggen zijn ontworpen door dezelfde architect: stenen bruggen in een smaakvolle art deco stijl die wanneer ze een brede rivier overspannen, in het midden op het hoogste punt een stalen frame hebben. Een feest voor mijn oog en altijd een avontuur om over heen te fietsen. Bruggen die tijden geleden gemaakt zijn voor minder verkeer en die smal zijn. De brug bij Newport was een groot avontuur: de 1 meter brede en 40 cm hoge stoep was gesloten. Of we nou wilden of niet, we moesten wel over de brug zelf fietsen. Tergend langzaam fietsten we omhoog. Een lange sliert auto’s vormde zich achter ons. Inhalen was bijna onmogelijk vanwege de voortdurende stroom van tegenliggend verkeer. Aan de ene kant een geluk, want ik had daardoor alle ruimte om de steile brug op te fietsen, ondertussen worstelend met de krachtige wind die tegen ons aan beukte. Helaas was er een gat in het tegenliggend verkeer. Meestal betekent dat dat er 1 auto ons kan inhalen, maar dat alle auto’s daarna een bedreiging voor ons vormen. Dit keer was de auto-daarna een grote RV, die ons nauw passeerde. Met grote moeite probeerde ik Mien recht te houden om niet ingeklemd te raken tussen RV en hoge stoep. Helaas haalde de RV me uit balans, raakte ik mijn gunstige wegpositie kwijt en kon ik niet anders doen dan stoppen. Daar stonden we dan op de brug met alle verkeer dat langs ons ging. Enkelen wilden ons graag laten weten dat we een plaag voor ze waren: ‘Jullie houden de boel op’ en ‘ Ga op de stoep fietsen’ (gesloten, weet je nog?). Tja! Gelukkig is er ook altijd iemand bij die weet dat het geen pretje is om als fietsers een drukke smalle brug over te moeten met een volbeladen fiets en windkracht veel. Een automobilist liet ons voor waardoor we de brug uiteindelijk veilig en rustig over hebben kunnen fietsen.
