De ontdekking van ……

Posts Tagged ‘Thuis’

Al een tijdje speelde het in mijn hoofd dat het wel weer eens tijd was om mijn computer op te schonen. Hij was erg traag geworden en het liep allemaal niet meer zo soepeltjes. Zo kreeg ik een functie van Vista, om lokaal sites met php te testen, niet meer aan de praat. Vervelend want die functie is handig voor mijn werk. Begin deze week zette ik me dus aan de taak. Wetende dat ik daar zeker een dag aan kwijt zou zijn.

Read the rest of this entry »

Zoals ik ook al eerder heb geschreven, was mijn verwachting dat onze site nog wel een keer zou gaan veranderen. Die verwachting komt ook uit (wat verrassend!).

De aanleiding was een opmerking van Edwin dat deze blog minder bij Ellu & mij past. Toevallig had ik net een paar dagen hiervoor ook nog tegen Ellu iets in deze trant gezegd. Dat Edwin er ook over begon, trok me over de streep.

Over het ontwerp van onze oude blog hebben we veel leuke reacties ontvangen. Ook paste de blog zo goed bij het hele plaatje: combinatie van oranje en zwart komt in ons huis terug, in onze (fiets)kleren en – vanzelfsprekend – in Mien Masjien. Eigenlijk was er geen reden om het ontwerp los te laten.

Dus is het basisontwerp weer terug met een aantal aanpassingen. We zijn weer lekker oranje en zwart. Ook onze fiets maar dit keer is het Lien Masjien die onze header opvrolijkt.

Wel vaker fietsen we met Hartger & Irene een tochtje ergens in Nederland. Ook met z’n tweeën hebben we dat al zeer regelmatig gedaan. Je zou dus denken dat we alles al wel eens gefietst/gezien hebben. Niets is echter minder waar!

Door simpelweg gebruik te maken van een andere kaart dan die we gewend zijn, kwamen we op weg van Haarlem naar Durgerdam op de meest bijzondere plekken. Zo zigzagden we, knooppuntroute nummer 11 volgend, eerst door Spaarnwoude en kwamen we in allerlei kleine Noord-Hollandse dorpjes.

Eén daarvan maakte bijzonder veel indruk namelijk Broek in Waterland. Wat een mooi en sfeervol dorp is dat. De knusheid straalt er van af door de vele prachtige oude houten huizen met bijzondere gevels. Ellen en ik zouden er zo willen wonen.

Na vandaag even op Funda gekeken te hebben, zetten we die gedachte meteen maar aan de kant want wonen in het pittoreske Broek in Waterland komt tegen een prijs. Zo’n leuk “huisje” gaat al snel voor meer dan een miljoen. Wij houden het nog even bij fietsen door Broek in Waterland.

Ergens deze week ontvingen we een email van 2 Spaanse dames, Anna & Mireia. Tijdens hun fietstrip door Nederland zouden zij ook Utrecht aan doen. Of ze bij ons een nacht zouden kunnen blijven slapen.

Deze e-mail bereikte ons niet zo maar. Het bericht kwam namelijk via de weborganisatie Warm showers for cyclist. Het is een organisatie die adressen verzamelt van fietsers over de hele wereld die hun huis open willen stellen voor andere fietsers.

Vlak voor onze reis naar de Amerika’s hebben we ons er aan gemeld, en we hebben er zelf één keer gebruik van gemaakt in de Verenigde Staten. Dat was een hele leuke ervaring omdat we met open armen en met lekker eten (pasta, en ook wijn trouwens) werden ontvangen bij Charly en Kamala in de buurt van El Paso, USA.

Nu werd ons dus gevraagd om gastvrouw te zijn. Hoewel het wel een beetje gek was om vreemde vrouwen in ons huis te ontvangen, was het ook enorm leuk. Hun Engels was goed (waardoor we helaas nauwelijks Spaans hebben gesproken) dus de basis was er om leuke gesprekken te hebben. En die waren er ook. Met wijn (natuurlijk!) en pasta (ook natuurlijk!) hebben we een hele gezellige avond gehad.

De volgende ochtend stapten zij op de fiets en riep Mireia me toe dat ze hoopt ons te zien in Barcelona. Dat zal zeker wel eens gaan gebeuren. Dus Mireia en Anna: nos vemos!

Afgelopen zaterdagavond hadden we Fer & Paul op visite. Het was een gezellige avond, die voor Ellu & mij enigszins rommelig begon. Reden: we waren te laat begonnen met de voorbereidingen waardoor de tafel half gedekt was toen de heren kwamen. De heren vonden dat vanzelfsprekend geen probleem. Wij zelf hadden er ook geen last van.

Maar toch, door te laat te beginnen, was ik ook vergeten om een nieuwe fles rosé koud te zetten. Dat is jammer als je net een fles leeg schenkt en alleen nog warme rosé te vergeven hebt.

Als snelle oplossing ging er één fles open met wat ijsblokjes er in en de tweede fles ging in de vriezer. Omdat het bij twee flesse rosé bleef, heeft zowel Ellu als ik niet meer naar die fles omgekeken. Totdat Ellu ‘m vandaag in één keer weer tegen kwam: nog helemaal vol met bevroren rosé en de kurk met nog een laatste stukje in de fles. Dus mocht je ooit je kurkentrekker niet kunnen vinden…………..

kurkentrekker