De ontdekking van ……

Posts Tagged ‘Listo’

Dit weekend logeert Max bij ons. Twee honden in huis geeft veel haren maar ook veel lol en gezelligheid. En een oefeningetje waarbij twee hondjes volledig geconcentreerd naar hun brokjes liggen te staren, is voor ons pure entertainment:

De beloofde foto van Ellu staat inmiddels onder het vorige berichtje. Vandaag zijn we aangekomen in Cowes, de laatste fietsdag die niet in (de suburbs van) Melbourne is. We hebben het tentje op staan en die kan daarna voorlopig ook weer de kast in. In de bieb van Cowes even snel de meel gecheckt en daar was een foto van Listo, die we over een dikke week eindelijk weer gaan zien.

Onze mooie Listoman

Listo’s beste vriend, Max, logeert bij ons. Dat is heel erg gezellig. Niet alleen voor Listo maar ook voor ons. Dan liggen daar twee van die hondjes (honden!) op ons goedkope kleed gebroederlijk bij elkaar te snurken. Knus!

Af en toe dollen ze wat. Ze zijn al ouder en wijzer dus ze vliegen niet meer de huiskamer door zoals in hun puppentijd. Toen konden we ze echt geen seconde alleen laten. Nu wel en dat gaat zonder problemen. Meestal!

Al voor dat we gingen sporten waren ze behoorlijk met elkaar aan het spelen. Toen we beneden kwamen om naar de sportschool te gaan, stond de bank scheef en lag het kleed omgeslagen. Max & Listo lagen inmiddels weer languit op de grond gestrekt. Want ja, van dollen word je moe. En een beetje uitrusten voordat de uitlaatservice komt, kan geen kwaad.

Terug van de sportschool openden we huiskamerdeur. In de hondeloze huiskamer troffen we op het slagveld 2 stille natgekauwde getuigen aan. Van het dollen waar ze nog even mee door zijn gegaan na ons vertrek naar de sportschool.

Casualties of War

werd Ellu 47 jaar! Reden genoeg om het te vieren met wat wij het leukste vinden om te doen: fietsen. Lien Masjien is nog niet van haar reisavontuur hersteld dus werd onze oude trouwe Mien weer van stal gehaald. Ook kwam de hondenkar weer eens tevoorschijn. Want niets ultiemer dan haar verjaardag te vieren met het hele gezin.

Eerdere ervaringen met Listo in de hondenkar noopten ons om de afstanden klein te  houden en  – voor zijn beweging – een wandeling van een paar kilometer in de mix te gooien. Ideaal, zo leek ons.

Het begon allemaal goed. Listo zat zonder morren binnen een mum van tijd in de kar (en was daar ook weer bijna binnen een mum van tijd uit) en we reden Utrecht uit. Naarmate we meer fietsten, werd Listo steeds luider. Begeleid door regelmatig wat geloei reden we door de bossen. Ook na het rondje wandelen, hield dat niet op. De momenten dat hij naast de fiets mocht lopen, waren voor hem en voor ons een heerlijkheid maar hem weer de fietskar in krijgen niet! Onze hond houdt echt niet van fietsen!

Weer terug thuis stortte hij zich demonstratief op de grond. Zijn blik zei alles maar vooral “Ik kom vandaag de deur niet meer uit!”

Ook Ma Baarslag komt nog even langs

Met op de achtergrond DWDD slapen zij heel lekker