Categoriën
De sociale ontdekking
Archief

Posts Tagged ‘Argentinië’

Jumbo

Ik zit te zweten achter mijn laptop. Het komt omdat het warm is én omdat ik net een welverdiend, met badschuim gevuld bad heb genomen. Badschuim dat ik bij de Jumbo heb gevonden. Voor de duidelijkheid: de Jumbo is voor Argentinië wat de Wall Mart is voor de USA.

Makkelijk was het allemaal niet. Integendeel: met moeite heb ik die badschuim kunnen vinden. Wel 20 keer heb ik op de schappen met toiletspullen enzo gezocht maar vinden deed ik niet. Wel ben ik knijpers rijker maar ook met broodbeleg loop ik nog steeds te sukkelen. En vanaf dag één ben ik op zoek naar een riem waarin zelfs de Jumbo me niet van kon voorzien. Ondanks het grote assortiment van de Jumbo is het toch voor mij heel beperkt (en sommige dingen zijn ook behoorlijk duur).

Dus ben ik nu aan het experimenteren geslagen. Kippaté heb ik in huis! En iets dat lijkt op boterhammenworst maar dan met olijven. Ook heb ik een blikje sardientjes in tomaten meegenomen. Dat zou ik thuis nooit op brood doen maar nu…… je weet maar nooit.

Voor het avondeten had ik groente en vegetarische burgers ingeslagen want ik durf zelf nog niet aan het vlees. Hier lijkt het vlees nog op het dier waar het vanaf komt. Omdat ik zo moe was van het winkelen in combinatie met de reis terug in een overvolle metro, heb ik snel het bakje aardappelsalade met ei en ham leeggegeten. Die vegetarische burgers heb ik trouwens genomen omdat tofú niet te verkrijgen was. Sterker nog: er werd me zelfs gevraagd wat het is en hoe het er uitziet. Terwijl ik in het Clarín magazine toch echt een recept ermee heb gezien.

Goed nieuws is wel dat de Jumbo vele keren meer keuze heeft dan de supermarkt in de stad. En ze bieden de mogelijkheid om het thuis te brengen. Dat is mooi want zodra ik voor 6 maanden in mijn andere appartement zit inclusief een koelkast met vriezer dan ga ik ‘r wel een keer mijn winkelwagen helemaal volstouwen. Want een paar keer in de week zo’n tripje; dat trek ik echt niet. Veels te vermoeiend!

Ik heb een baan!

Na maandag had ik gisteren nog 2 sollicitatiegesprekken. In de ochtend had ik een gesprek met de eigenaresse van een klein taalbureau. De vrouw, Marta, imponeerde behoorlijk. Mij was duidelijk dat ze een pittige tante is die veel vraagt van haar docenten. Ik was wel door haar gecharmeerd en na het gesprek had ik het gevoel dat ik bij haar de uitdaging wel aan wilde. Toen had ik het gesprek ‘s middags vanzelfsprekend nog niet als vergelijkingsmateriaal.

Aan het einde van de middag maakte ik me op voor het sollicitatiegesprek bij ETS (English Training System). Ook deze keer was ik ruim op tijd vertrokken met als resultaat dat ik deze dag minsten anderhalf uur ledig heb doorgebracht. Ook voor het gesprek met Marta, in de ochtend, was ik immers ruim op tijd.

Het eerste dat me trof, was de plek waar ETS zit: het kantoor zit in een oud klooster aan mooie kloostertuin. Ik ben nogal gevoelig voor sfeer dus dit maakte meteen een goede indruk op me. Maar natuurlijk gaat het me om meer. Dat meer werd me, 15 minuten later dan de afspraak was, goed duidelijk. Niet alleen was Hernán een hele fijne gesprekspartner; hij legde me ook heel duidelijk uit wat ETS doet, hoe een baan bij ETS er uitziet en wat zij van mij als docent verwachten. Dat ze ook nog eens 5 pesos meer betalen, is meegenomen. Dat er twee andere Hollandse dames werken ook!

Eigenlijk wilde ik tijdens het gesprek al zeggen dat ik graag bij ETS wil werken maar gezond verstand vertelde me dat ik alles even moest laten bezinken alvorens een beslissing te nemen. Maar thuis gekomen, had ik al een besluit genomen. Alles voelde goed: Hernán, het gesprek, de wijze waarop ze het organiseren, de plek van het kantoor. Alles.

Vrijdag neem ik nog eens alles door met Hernán en volgende week ga ik beginnen. Ik heb er enorme zin in (en vind het ook erg spannend).

Kloostertuin

Succesvol eerste sollicitatiegesprek

Gisteravond heb ik nog hard gewerkt aan de voorbereiding van mijn sollicitatiegesprek. Om niet met een mond vol tanden te staan, heb ik voor mezelf vragen beantwoord over onder andere, wat ik versta onder professionalisme, wat de reden is dat ik graag in Argentinië wil werken en wat mijn zwakke en sterke kanten als lerares zijn.

En omdat uiterlijk hier erg belangrijk schijnt te zijn, heb ik gisteren mijn benen en mijn oksels maar weer eens geschoren, alvast een proefdraai gedaan met mijn kleding voor tijdens het gesprek en ben ik vroeg opgestaan om voldoende uitgeslapen bij het bedrijf aan te komen. Ook was ik al een half uur van te voren op de plek van bestemming waardoor ik nog even de tijd had om een apotheek in te gaan om eindelijk die pincet te kopen die ik nodig heb om voor een volgend gesprek alle baardharen te verwijderen. Tja, je wilt natuurlijk niet dat de baan door je neus geboord wordt vanwege een paar uitstekende haren op de kin!

Met de zenuwen viel het gelukkig mee maar toen ik éénmaal binnen zat te wachten, voelde ik mijn handen wel iets klammer worden. Daar was ook voldoende tijd voor want om 10 voor 10 was ík binnen, 10 uur was de afspraak en kwart over 10 werd ik opgehaald voor het gesprek. Welkom in Argentinië!

Al snel bleek dat mijn uitgebreide voorbereiding niet nodig was geweest. Heel kort heb ik verteld welke ervaring ik heb als leraar (niet heel veel) en dat ik graag in Argentinië wil werken omdat ik anderhalf jaar geleden verliefd ben geworden op het land en de mensen. Daarna heb ik vooral veel te horen gekregen over de gang van zaken en heb ik de vragen kunnen stellen, die ik wilde stellen

Dat ze me willen hebben, werd snel duidelijk want het gesprek was nog niet afgelopen en er werd me al gevraagd of ik al meteen een paar uur les kon geven. Gelukkig had ik een goed excuus om “nee ” te zeggen (ik heb zo Spaanse les) maar een baan als lerares heb ik dus eigenlijk al. Zo makkelijk gaat dat dus! Oh nee, ik ben gewoon hardstikke goed! Of zal het toch mijn uiterlijk zijn geweest? Zeg nou eerlijk: wie kan nou een schone Nederlandse dame weerstaan?

Zondag in San Telmo

San Telmo is een leuke sfeervolle oude wijk op élke dag van de week. Echter, de zondag in San Telmo is een extra leuke en gezellige dag. Dan vult plaza Dorrego zich met antiekkraampjes, zijn de straten rond het plaza gevuld met straatartiesten, met kraampjes behangen met schilderijen, foto’s of andere creatieve uitingen over de Tango en wordt her en der de Tango gedanst c.q. gezongen. Als vliegen op stroop komen mensen van heinde en ver op de zondag naar San Telmo toe. Ondanks de drukte vind ik het een knusse bedoening.

Na mijn bezoek aan de drukte in San Telmo dook ik snel een restaurant in dat zich enigszins op afstand van de kakafonie aan geluiden bevond. Daar heb ik met een vino tinto en de zondagskrant El Clarín genoten van een heerlijke en betaalbare picada. Niet dat ik niet in de buurt van plaza Dorrego wilde eten. Integendeel, ik had er niet genoeg geld voor bij me om dat te kunnen doen! Gezelligheid heeft zo’n zijn prijs en wat maakt dat uit! Hoewel ik voor deze picada toch graag een blokje extra loop!

Oost west; Thuis best

Op mijn tweede dag in Buenos Aires ben ik vooral op verkenning geweest. Via Internet heb ik de dichtsbijzijnde grote supermarkt kunnen vinden en daar ben ik lopend naar toe gegaan. Onderweg ben ik allerlei handige winkels tegengekomen die ik mogelijkerwijs wel een keer aan zal doen (kantoorboekhandel, computerwinkel, kleinere supermarkt dichterbij, een grotere fitness, boekenwinkels). Een bank met ATM vinden, is ook geen probleem want er zaten er een stuk of 5 zo wat naast elkaar.

In de supermarkt ben ik ook aan het verkennen geslagen. Mijn belangrijkste doel op dit moment is, goed broodbeleg vinden. Dat is best nog een opgave want zo’n uitgebreide keuze als in Nederland is hier niet. Het assortiment waaruit ik kan kiezen, is voor een groot deel niet mijn smaak. Wat overblijft, lijkt ook nog eens vooral eten te zijn dat, als ik het dagelijks zou eten, me vet zal maken. De zoektocht naar gezond en lekker eten gaat dus voort!

Vanmiddag heb ik ook mijn appartement verder ingericht: ik heb wat meubilair verplaatst. Mijn spullen liggen verspreid door het appartement en ik heb mijn fotolijst opgehangen en gevuld met …….. tja, foto’s! Het is nu meer MIJN appartement. Zo een wijntje erbij en wat te eten. Wat een huiselijkheid!