Posts Tagged ‘Argentinië’
Dode(n)stad
Dicht bij mij in de buurt is de begraafplaats van Chacarita. Deze begraafplaats is minder bekend dan de begraafplaats in Recoleta en krijgt derhalve ook minder bezoekers. Ten onrechte, want ook deze begraafplaats is behoorlijk indrukwekkend. Als is het alleen maar omdat het een enorm gebied beslaat.
De begraafplaats van Chacarita herbergt, net als die in Recoleta, beroemde Argentijnse doden zoals Juan Perón en Carlos Gardel, de gevierde Tango zanger. Ook de graftombes zijn mooi: rijk versierd met ornamenten en/of geflankeerd door hemelse beelden.
Wat me echter het meeste trof was de gelijkenis met de lege zondagse straten, die ik nog maar kort daarvoor gefotografeerd had. Een enkele auto tegen de stoep geparkeerd, wat bomen die de straten sieren, wat mensen die hun auto wassen, die wat knutselen of die wat staan te kletsen maar verder is het stil op straat. Dat zie je niet vaak in Buenos Aires maar blijkbaar dus wel op zondag én op een kerkhof.
Niet geschikt voor vegetariërs
Al een keer eerder was ik er twijfelend voorbij gelopen. Zal ik nu wel of zal ik nu niet? Toen ik het pakketje echter van dichtbij bekeek, legde ik het snel maar weer terug om door te lopen naar de zuivelafdeling.
Vandaag bleef ik er weer stilstaan. De vitrines lagen voller dan eerder omdat de vrachtwagens weer gewoon hun weg naar de winkels kunnen vinden. De boeren staken immers niet meer. Dus, zou je denken dat de toename in onappetijtelijkheid me er voorbij zou laten rennen.
Maar de gedachte eraan – klaargemaakt en wel, vanzelfsprekend – deed me stoppen. Ik pakte het pakket met 4 stuks, bekeek het en ik legde het weer terug. Toen ik het nogmaals pakte lag het pakketje voordat ik het wist in mijn winkelwagen.
Thuisgekomen deed ik er 3 in de vriezer en bewaarde ik de vierde voor mijn avondmaaltijd. Het beethouden ervan voelde zeer onaangenaam dus bijna had ik ze in de prullenbak gegooid maar de gedachte “als het niet lekker is vanavond dan gaan ze alsnog weg” redde ze van wat in het Spaans zo treffend basura heet.
In een speciale pan bereidde ik mijn proefexemplaar. Aan beide kanen droop er van alles en nog wat uit. Omdat ik het velletje er om heen beschadigd had bij het separeren van deze met die in de vriezer. De twijfel was er nog steeds. Maar naarmate het vuur zijn werk deed, de uitjes en de courgette er mee bakten, begon ik er steeds meer in te geloven dat ik een goed resultaat op tafel zou gaan zetten.
En dat klopt. Ondanks dat het ook gebakken er onaantrekkelijk uit blijft zien, heb ik een lekkere maaltijd gehad! Courgette, uitje, aardappeltjes en ………! Ja, wat eigenlijk? Zie jij wat het is?
Mijn appartementje
Om een indruk te krijgen van mijn appartementje heb ik een filmpje gemaakt:
http://www.blogger.com/img/videoplayer.swf?videoUrl=http%3A%2F%2Fvp.video.google.com%2Fvideodownload%3Fversion%3D0%26secureurl%3DpgAAAO3T1daHheEeH3ZcEQIwEb9vDP782p6gElGSiYSSXAahPVw2zCxnKvtgz_aUqWkSKKuDAsxP1RyDz6XrwpDCFr_ib21uazCsk4JCuABxqDfwZFOdEc5SzaISqoA7-YbgEEKnz023WPMLJbbJ6DraPb6-1bu06XE1HtrCBVhMGp8AibdQdn0zdR3JAvpqzNRR2vVccr5egYGaLGXUJGYG5vfpgj4aeRJZQ4mPIpIv0ATp%26sigh%3DEPxDOPGAHz2vKd0Xt42-T6l0v2k%26begin%3D0%26len%3D86400000%26docid%3D0&nogvlm=1&thumbnailUrl=http%3A%2F%2Fvideo.google.com%2FThumbnailServer2%3Fapp%3Dblogger%26contentid%3D27c5d76ab1549f0%26offsetms%3D5000%26itag%3Dw320%26sigh%3DDZ8Vu1uFUsbI7sKnqBlnmbC3YdQ&messagesUrl=video.google.com%2FFlashUiStrings.xlb%3Fframe%3Dflashstrings%26hl%3Den
Ben ziek
Vanochtend nog wel naar Spaanse les gegaan en daarna nog wat zaken afgehandeld. Maar helaas ben ik toch echt een beetje ziek: verkouden, keelpijn en een hoofd vol watten. Eigenlijk wilde ik er niet aan toe geven omdat ik nog van alles wilde doen vandaag maar dat gaat niet lukken. Dus ga ik nu even lekker slapen en pers ik later voor mezelf een gezond grapefruitje uit!
Nieuw appartement; nieuwe supermarkt
Vanmiddag ben ik in mijn nieuwe appartement getrokken. Het was weer een hele belevenis omdat ik al heb gemerkt dat je hier, in Argentinië, iets niet eventjes doet. Alles heeft altijd meer tijd nodig dan je in eerste instantie zou denken. De check in was om 12 uur en ik was er pas om een uur of half 2 mee klaar. Niet zo gek omdat de bemiddelaar van de eigenaar ook nog eens alle honderd pesos biljetten op echtheid ging controleren.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat het uitchecken uit mijn oude appartement vlekkeloos verliep. De eigenaar was op de afgesproken tijd aanwezig, hij heeft een taxi voor me gebeld en me geholpen mijn spullen naar beneden en in de taxi te sjouwen. Een aardige man met hart voor zijn appartement en als zijn appartement dezelfde voordelen had gehad als dit appartement dan had ik er gewoon gebleven. Dus zaken gaan soms ook wél zoals je denkt dat ze zouden moeten gaan.
Het is behoorlijk wennen, mijn nieuwe appartementje. Het ziet er goed uit. Niet alleen het appartement zelf maar ook de fitness ruimte (voordeel), het zwembad en het barretje (voordeel) bij het zwembad. Erg verzorgd allemaal. Wat me wat tegenvalt, is de hoeveelheid keukenspullen die ik ter beschikking heb én ik vind het appartement niet heel proper. De ijskast is na het bezoek van de vorige bewoner bijvoorbeeld niet schoongemaakt. Dat betekent dat ik toch echt wat keukenspullen nog voor mezelf ga aanschaffen en het betekent ook dat ik de schoonmaakmevrouw (een groot voordeel!) vriendelijk zal verzoeken om over een aantal spullen eventjes een nat doekje te halen.
Ook de indeling was niet helemaal op en top voor een zware computergebruiker, studente en lerares dus heb ik inmiddels de boel een beetje omgegooid. Mijn tv’tje staat nu op een stoel, vastgebonden met touw zodat ie er niet af kan vallen, zodat ik het verrijdbare tafeltje waar hij op stond, kan gebruiken als salontafel. De tafel staat tegen de muur zodat laptop en printer gewoon hun stroom uit het stopcontact kunnen krijgen en de bank staat midden in de kamer. Het moet maar zo. Nu het eenmaal zo staat, ben ik er eigenlijk wel tevreden over. Maar door zo te rommelen, is er weer iets bijgekomen op mijn boodschappenlijstje: een lampje voor op de tafel zou wel handig zijn.
De grote boodschappen komen binnenkort wel. Een bezoekje aan de plaatselijke Supervea heb ik wel al gedaan. Mijn ijskast is met de eerste levensbehoeften gevuld en plastic tasjes heb ik weer ruuuuuuuuuuuuuim voldoende!