Categoriën
De sociale ontdekking
Archief

Posts Tagged ‘Argentinië’

Route voor de eerste maanden

Zaterdag beginnen we met onze fietsreis. Eerst gaan we met de boot naar Colonia in Uruguay. Vandaar uit fietsen we een paar dagen langs de grens met Argentinië om bij Fray Bentos de grens weer over te gaan. Na een paar dagen aan de Argentijnse kant van de Rio Uruguay poppen we Uruguay voor twee dagen weer in (thermale baden lonken daar namelijk). Dan fietsen we richting Uruguaina in Brazilië om daar weer naar Argentinië over te steken bij Paso de los Libros.

Op ons verlanglijstje staat Foz de Iguazú, dat we bereiken via onder andere de provincie Misiones. Omdat we niet houden van dezelfde weg te fietsen, steken we na Foz de Iguazú over naar Paraguay. Daar fietsen we dan langs de Rio Paraná terug naar Posadas in Argentinië.

Vanaf Posadas begint de grote niet rechtstreeks oversteek naar de Provincie Jujuy. In Tucumán pakken we de bus naar Jujuy en daar beginnen we met fietsen in de Andes, namelijk op weg naar Humahuaca (niet op de kaart). Terug stappen we op de bus naar Salta om van daaruit grotendeels via Ruta 40 langzaam onze weg naar Mendoza te vinden.

Wanneer alles meezit (de grote vraag is of het lukt om Mien mee te krijgen op de bus. We hebben namelijk van andere fietsers begrepen dat een tandem meenemen een behoorlijke uitdaging is. In de meeste bussen is er gewoon geen ruimte voor) dan zijn we rond Sinterklaas in Mendoza.

De tijd vliegt voorbij

Het is zondag 17 september 2006 en de tijd vliegt voorbij. We zijn al weer een dikke week in Buenos Aires. Volgende week zaterdag stappen we weer op de fiets. Het is goed dat we voor onszelf een datum hebben gesteld om te starten met fietsen want Buenos Aires is een stad waar we voor altijd zouden kunnen blijven. De stad heeft ons beider harten gestolen.

Elke dag weer genieten we van onze lessen Spaans met José. Elke dag weer drinken we met plezier onze koffies in café Spigo, het café bij José om de hoek of smullen we van ons eten in én van de vele sfeervolle restaurants. Restaurants die je mee terug nemen in de tijd. Door de rokerige kroegjes, de kiosken met boeken van grote filosofen en de regelmatige protesten die er op Plaza de Mayo zijn, waan ik me in Parijs in de jaren van Sartre en van de Beauvoir zoals ik dat ken van oude franse films.

We voelen ons boheems (bohemian) en zetten dat kracht bij met de vele wijntjes die we consumeren. Het ontbreekt ons alleen nog aan de intellectuele gesprekken over de zin van het leven. Soms kunnen we het niet geloven dat we alleen maar genieten. Van alles! En Buenos Aires schijnt niet eens de leukste stad van Argentinië te zijn…….

Nieuwe fotoserie te bekijken op Flickr

Het fotoalbum van Canada is compleet. Zin om te kijken, klik dan op de volgende link Canada. Je kunt ze ook later nog bekijken door op de link in het menu rechts onder ´Onze foto´s´ te klikken.

Sfeer proeven

Vanaf Plaza de Mayo richting ons appartement op Defensa.

Buenos Aires, Argentinië

De ontdekking van Amerika is een nieuwe fase ingegaan. Gisterochtend zijn we via Washington van Vancouver naar Buenos Aires gevlogen. Meteen na aankomst hadden we het idee in een nieuw avontuur te zitten. De omgeving, de mensen, de taal. Het is nieuw en het is spannend. Als eerste moesten we proberen om Mien (Mien Masjien = Maquina Mala) heel van het vliegveld te krijgen. In mijn beste Spaans heb ik bij de bagageband aangegeven dat er een grote fiets aankwam, in de hoop dat ze zouden begrijpen dat Mien niet op de bagageband past. Helaas was mijn beste Spaans niet goed genoeg dus kwam Mien door het luik de band op. Gelukkig konden we haar eraf krijgen voordat ze noodgedwongen de bocht van de band heeft moeten nemen.

Daarna kwamen de volgende uitdagingen: Mien meekrijgen in een bus naar het centrum 35 kilometer verderop, een ATM vinden en Gastón van het appartement bellen om te laten weten dat we er aankwamen. Vervoer vinden voor Mien was moeilijk maar uiteindelijk gingen we met Mien in een grote bestelbus (voor bijhoorlijk wat geld). Bellen was lastiger want ik kon alleen betalen met klein geld dat we niet hadden. Uiteindelijk heb ik 100 pesos kunnen wisselen én het telefoontje kunnen plegen. Al met al waren we een uur later dan de andere passagiers op weg naar ons appartement in San Telmo, Buenos Aires.

De rit zelf was ook een avontuur want de chauffeur sprak nauwelijks Engels en wij spreken nauwelijks Spaans. Maar het lukte ons zeer goed om met hem te praten over onze plannen en om van hem allerlei tips en waarschuwingen te krijgen over wat we wel en niet moeten doen. Als twee kleine meisjes waren we zo enthousiast over de rit dat we hem een fooi hebben gegeven van 20 pesos (7 US dollars). Ach, een Spaanse les van een uur kost ons ook zoveel en het was het geld meer dan waard.

Bij ons appartement ontmoetten we Pablo. In onze ogen het oerbeeld van DE Argentijn: strak pak, lange vette haren strak achterover, mager, tikkie arrogant. Alles hoe hij er uitzag, was hij natuurlijk niet. Pablo was gewoon een man die zijn werk deed! Ook het appartement was niet zoals het er uitzag op de foto´s: minder gestroomlijnd en mooi maar wel met veel sfeer door de houten vloer en de hoge ramen met houten luiken ervoor. Helemaal goed!

San Telmo is ook ontzettend leuk. We genieten van de oude gebouwen, de smalle straatjes en de vele cafeetjes. Zeer sfeervol allemaal. En natuurlijk was gisteren onze eerste maaltijd ook een zeer grote uitdaging. Met ons gebrekkig Spaans is het ons gelukt om dingen te eten die voor ons Nederlanders eetbaar zijn. Geen gekke bestellingen gedaan zoals stierenballen, schapenhersenen of ……… maar chorizo, een gebakken eitje en een spaanse omelet. Lekker met een rood wijntje erbij.

We voelen ons heerlijk. Het is hier heerlijk. Het 2e half jaar is begonnen.