De ontdekking van ……

Posts Tagged ‘Argentinië’

Het is toch wat! Komen we aan in San Carlos de Bolivar, staan we in fietskleding en met bepakte fiets voor het hotel en worden we meteen geronseld voor een interview op de lokale radio. Of we in de lobby van het hotel live willen vertellen over onze belevenissen in Argentinië.

Na een uurtje zitten we fris en fruitig in de lobby met de man-met-de-mooie-radiostem te wachten op het in de lucht gaan van het programma. Via een mobiele telefoon kondigt de man-met-de-mooie-radiostem ons aan: twee vrouwen uit Nederland die op de fiets Argentinië rond zijn gegaan. Met als eerste vraag aan ons wat we nou precies hebben gefietst alhier!

Het is een kort en vlot interview waarin we uiteindelijk weinig zeggen over onze fietsreis en meer over de verschillen in eetgewoonten tussen Argentijnen en Nederlanders. Wat we wel en niet lekker vinden uit de Argentijnse keuken? Wat ons het meeste is opgevallen aan de Argentijnse eetgewoonten maar vooral wat we vinden van het zeer geliefde nationale drankje Maté?

Tja, wat zullen we daar nou eens op zeggen? Echt lekker vonden we het niet. Eigenlijk zelfs vies! Dus zeggen we, heel diplomatiek, dat we het maar één keer hebben genomen en toch, ja toch, een heel klein beetje lekker vonden. De gastvrije, aardige, lieve Argentijnen, die we overal en nergens hebben ontmoet: we houden ze graag, heel graag, te vriend!

Gisteren leek zo´n dag waarvan je denkt dat het een hele vervelende dag gaat worden. Met veel enthousiasme gingen we namelijk op weg van Bahia Blanca in de richting van Buenos Aires. Gelijk al werd dit enthousiasme ietwat getemperd omdat we ín de stad al konden voelen dat de wind behoorlijk was. Aangekomen bij ruta 33 en vrij van bebouwing of bebossing voelden we dat we de hele weg afwisselend een forse tegen- of zijwind zouden hebben. Met daarbij nog hardere korte en krachtige windstoten.

Regelmatig zaten we met Mien in de berm. Meestal was de wind genoeg om dat voor elkaar te krijgen. Maar vaak genoeg werd de wind meegeholpen door het vrachtverkeer dat door de luchtverplaatsing ons steeds harde klappen gaf. Klappen die het stuur deden schudden, mij uit balans brachten en ons in het geheel dat extra zetje gaven richting berm. Hmmmmm! Niet leuk want dit soort winden horen toch alleen in Patagonië thuis!

Na een kilometer of 18, waarover we twee uur hadden gedaan, bekeken we onze opties: door fietsen, liften of terug fietsen naar Bahía BLanca. We kozen voor optie twee en hadden binnen 4 minuten een lift van Mauro. Mauro was op weg naar zijn weekendhuis op het platteland. En natuurlijk waren wij welkom om bij hem te slapen en te genieten van de omgeving.

En zo werd het toch nog, geheel onverwacht, een gezellige dag én avond met een Asado, een Argentijnse bbq, die de heren (Mauro´s buurman was er inmiddels ook bij) zorgvuldig voor ons voorbereidde. Met bloedworst, matambre (groot stuk flank), costilla, chorizo, brood en wat groenten hebben we hem toch nog meegemaakt. Op de valreep dus: onze eerste echte Asado.

We hebben weer nieuwe foto´s op Flickr staan. Het zijn foto´s van onze tijd samen met Jacq & Jack in en rondom Bariloche.

Genoeg is genoeg! Na gisteren hangen we Mien aan de wilgen. Tijdelijk! We gaan vandaag met de bus naar Bahia Blanca, een grote stad aan de oostkant van Argentinië. Vanaf daar zien we wel weer verder.

Wat is het geval? Fietsen over ruta 22 is geen feest. Sterker nog het is levensgevaarlijk omdat wij, als fietsers aan de onderkant van de verkeersvoedselketen hangen. Vrachtwagenchauffeurs remmen niet af en wijken niet uit. En helaas gaat het hier niet om eentje maar om velen want ruta 22 is druk. Het is de verkeersader tussen oost en west. Voortdurend duiken we de onverharde berm in om daar weg te zakken in de kiezels of glippend door te rijden langs de weg. Het is heel inspannend en heel vermoeiend.

Het ergste is nog dat ons meewind was beloofd! Op basis van dat gegeven hebben we de route gepland en gedacht dat we makkelijk een aantal héle lange dagen konden maken. Maar ja, niets is minder waar. Een koudefront heeft het weerbeeld doen omslaan. De wind die al maanden en maanden uit het westen komt, dezelfde wind waar we al net zolang tegen in hebben gefietst, kwam gisteren en eergisteren en vandaag uit het oosten. Recht onze snoet in. Dus, was maar één ding mogelijk: we gaan met de bus!