Posts Tagged ‘Argentinië’
Maar niet geschoten is altijd mis!
Sinds onze thuiskomst, de komst van Listo én van een studie verloopt mijn leven volgens een vaste routine. Een routine die bestaat uit opstaan, studeren, sporten, Listo uitlaten, studeren, Listo uitlaten en dan ontspannen. Hoewel met deze routine niets mis is, miste ik toch heel erg de levendigheid en de uitdaging van een baan. Helaas liepen mijn sollicitaties steeds op niets uit. En hoorde ik steeds dat ik of teveel ervaring heb of dat er andere mensen waren die meer aan het profiel voldeden.
Het was niet leuk om afgewezen te worden maar het had ook een positief aspect: ik ging nadenken over andere mogelijkheden. De afgelopen maanden had ik al regelmatig websites bezocht voor vrijwilligerswerk in het buitenland. Ik lonkte er naar maar daar bleef het ook bij.
Totdat ik op de site van Joho (www.joho.nl) de tekst “Hot Jobs”, “Buenos Aires”, “call center” en “Nederlands sprekend” tegenkwam. Ik merkte dat het me aantrok. Ik merkte ook dat ik het niet los kon laten. Dus nam ik de stap, schreef ik me in bij Joho working abroad services en had ik na een week een pakket met informatie over werken in het buitenland in bezit.
Het call center is het niet geworden maar wel een andere betaalde baan in Buenos Aires. Door de informatie van Joho kwam ik op de site van een organisatie die TEFL (Teaching English as a Foreign Language) cursussen & werkgarantie biedt. Dus stap ik begin maart op het vliegtuig naar Buenos Aires om daar voor 7 maanden als juf Engels te gaan werken!
Zonder Ellu & zonder hondje. Hélemaal alleen! Spannend dus blijf me volgen……..
De laatste foto's!
Er zijn nog foto’s te zien op Flickr. De foto’s zijn van het laatste stuk op de fiets van Bariloche naar Buenos Aires. En van onze paar uurtjes in Washington tot aan thuis! Het album Op weg naar huis kun je zien door op de link te klikken.
De laatste dagen
Dit zijn de laatste dagen. Dagen die we doorbrengen in een stad waar we he-le-maal weg van zijn. Buenos Aires is by far de mooiste, meest interessante en meest intrigerende stad die we dit jaar hebben gezien.
Deze keer wonen we in een apartement in Palermo Hollywood, dat weer onderdeel is van Palermo Viejo. Het is een hele leuke trendy en rustige wijk met een goede sfeer. Overal zijn restaurants en overal zijn terrasjes. Ons koffieterrasje is maar 2 blokjes lopen!
Maar ook de andere wijken van Buenos Aires zijn de moeite waard. Gisteren zijn we met onze professor en zijn vrouw, José en Sylvia, uit eten geweest in een restaurant aan de Costañera, een boulevard langs de Rio La Plata, hebben we gewandeld in La Boca en sloten we onze samenkomst af met een cafecito in een typische middenklasse wijk. Waar we ook komen, steeds kijken we onze ogen uit. De architectuur is overweldigend, de sfeer uniek, de verschillen tussen de wijken groot.
Zo brengen we onze dagen al lopend en kijkend rond. We zijn “bezig” met de stad totdat we weggaan. En dat is maar goed ook want die kriebels van het naar huis gaan, zijn er ook. Zolang de stad ons bekoort, kunnen we ze in ieder geval nog even onderdrukken.
Luján en 15.000 kilometer bereikt!
Vandaag hebben we niet alleen de stad Luján bereikt, maar ook de 15.000 kilometer. Van die 15.000 kilometer hebben we er zo´n 5000 in Argentinië gedaan. Veel meer zal het niet gaan worden. Morgen fietsen we naar Buenos Aires, 65 kilometer en als dat goed gaat, fietsen we ook nog naar het vliegveld toe. Bij elkaar nog zo´n 100 kilometer, die we hier in dit fantastische land zullen fietsen.
Een fantastisch land omdat we ook vandaag weer met grote ogen van bewondering hebben staan kijken naar de pracht en praal in dit land. Dit keer was het de indrukwekkende basiliek van Luján, die hier is gebouwd toen in het jaar 1630 het beeld van de maagd Maria op wonderbaarlijke wijze haar reis naar een andere plaats saboteerde. Ze had waarschijnlijk een goede reden om in Luján te willen zijn. Nu is Luján één van de belangrijkste bedevaartsoorden, het Lourdes van Argentinië.
Rondom de basiliek zijn vele winkels en kraampjes met allerlei religieuse hebbedingetjes die met de tijd mee zijn gegaan. Zo wil ik bijvoorbeeld nog een ijskastmagneet aanschaffen, die tegelijkertijd als afscheurkalender dient. Maar wat ik vooral nog wil kopen, is de afbeelding van de maagd Maria. Deze afbeelding prijkt langs de kant van de weg en wenst mensen een behouden vaart toe. Dat kunnen we, nu we het drukke Buenos Aires in gaan, voor die laatste 100 kilometer, nog goed gebruiken!
De verzamelde pers van Alberti
Het interview was nog maar net over, we stonden nog wat na te praten, of we werden gevraagd om mee te gaan naar het stadshuis om de burgermeester te ontmoeten. Wij met Mien achter de vrouw van het gemeentehuis aan. Bij het gemeentehuis werden we als sterren ontvangen. Door de secretaris van de burgermeester, door een gedeputeerde van de provincie van Buenos Aires en door velen anderen. Terwijl we aan het wachten waren op de burgermeester werden we ook nog geïnterviewd door de radio én werden we op de foto gezet voor de plaatselijke krant. De ontmoeting met de burgermeester was het sluitstuk.
Daarna gingen we naar een hotel. Onze plaatselijke beroemdheid was duidelijk nog niet in alle lagen van de bevolking doorgesijpeld. Geen VIP-behandeling daar: voor Mien was binnen geen plaats. Ze moet net als alle andere gewone fietsen gewoon buiten staan!
