Paradijs bereikt
Na een nacht in een hutje bij een nachtclub, steile onverwachte klimmen met stukken over de 15%, een nacht op een prachtige plek maar in een heel slecht bed, gebrek aan ontbijtmogelijkheden om 6 uur ‘s ochtends, klapband, rijstnoedelsoep of nasi voor brunch, lunch en avondeten en nog een lekke band waren we toe aan aan een verwenplek. Dat dat Vientiane, de hoofdstad van Laos, zou zijn, wisten we al. Alleen al lezen over bakkerijen en echte koffie deed ons watertanden.
Gisteren werd het werkelijkheid. Na weer een monsterdag van 150 kilometer (dit of nog een nacht in een plaats waar we alleen nasi of rijstnoedelsoep konden eten) kwamen we gisteren, een dag eerder dan gepland, aan in Vientiane. Fris en fruitig en met veel trek trokken we de stad in op zoek naar stevig en vast eten. De restaurants waren nog dicht (5 uur ‘s middags was het pas) maar niet getreurd. In plaats van rustiek Frans eten kwamen we bij JoMa café uit. Helemaal opgewonden konden we kiezen uit verschillende soorten brood met verschillende soorten beleg en verschillende soorten drankjes. Met cola light, een latte, twee 7-granen broodjes met edamkaas voor ons neus waanden we ons in het paradijs.
Het paradijs werd nog paradijselijker toen we naast de JoMa bakery een supermarkt vonden met drop (australische, dat wel), yoghurt en zakjes M&M’s. Met onze schatten togen we terug naar de kamer. Helemaal gelukkig en voldaan.