Het begin is iets minder
Een goed begin, is het halve werk!
Helaas begon ons begin niet zo heel goed vandaag. Onze patatsessie van gisteravond zorgde vannacht voor 2 heftige overgeefbuien van Ellu. Voedselvergiftiging of toch die griep, waarvan Ellu denkt dat ie al een tijdje sluimert? Want naast misselijkheid, waren er ook andere symptomen zoals nekpijn, spierpijn en keelpijn. Omdat ook ik wel last had van de normaal zo heerlijke patat van de patatboer uit onze ouwe wijk gooiden we het toch maar op “iets mis met het eten”.
Helaas waren de tekenen toen de wekker ging niet heel goed: Ellu wilde nog in bed blijven, en dat doet ze meestal niet omdat het de kans op migraine vergroot. Maar goed, in bed blijven was het devies. Toen de wekker voor de tweede keer ging had ik hoop op beter maar de boodschap was dat ik maar beter met Listo uit kon gaan. Dus liep ik met ons hondje naar buiten, glibberde ik rond in het park en hoopte ik dat ze beneden zou zijn wanneer ik terug kwam. Helaas, mijn beepje lag nog in bed.
Nu een paar uur later loopt ze boven rond om de laatste dingen op te ruimen. Er zit al weer een grote kop thee in. En een glas verse sap. Er is zelfs de wens dat een bak koffie straks zal smaken. Het is nog wiebelig na dit mindere begin van onze reisdag maar het gaat vooruit. We zijn, zou je kunnen zeggen, duidelijk op de goede weg.
zijn jullie al op de plek van bestemming ? en hoe is het met Ellu ? is ze een beetje opgeknapt van de foute frieten?
Ik hoop dat jullie een goede reis hebben gehad en wens jullie heeeeel veel plezier
dag lieve schatten dikke zoen van Toos