Start to run
Een grote fan ben ik inmiddels. En dat na pas 4 keer. Met mijn Ipod in mijn ene hand en de riem van het hondje in de andere loop ik het Griftpark rond. Blij met haar aanmoedigingen. En ook nog blij met de wandelpauzes ertussen want weer beginnen met hardlopen valt niet mee.
Dat lijkt ook ons hondje te vinden. Hij is niet vooruit te branden en de meeste keren heb ik mijn arm uitgestrekt achter me, en hobbelt Listo achter me aan Volgens onze dierenarts, die hem laatst lullo noemde (blijkbaar roept hij dat bij hem op), heb je grofweg 2 varianten onder labradors: de actieve variant en de sukkel. Terwijl hij liefdevol Listo’s bek in zijn handen nam en hem in z’n ogen keek, werd hij bevestigd in wat hij al dacht: Listo is van de sukkelvariant. De variant die liever lui dan moe is. Die van actie houdt als het hem uitkomt maar geen stap extra wil doen, wanneer hem dat niet uitkomt. Het kwam niet als een schok. Wij kennen ons hondje immers: Listo slaapt zelfs graag uit. Zo’n luie donder is het 🙂
Met mij gaat het elke les beter en kijk ik uit naar de volgende les. Listo moedig ik aan met een hoge stem en met brokjes maar of hij zo enthousiast is als ik over Evy. Ik denk het van niet!
