De ontdekking van ……

Ben je dol op Máxima? Vooral op hoe ze altijd lacht, hoe open ze is en vriendelijk? Dan weet je hoe het voor ons is om onder de Argentijnen te zijn. Het is elke dag weer een feest want er gaat geen dag voorbij zonder aardige woorden van een aardige Argentijn.

In de afgelopen paar dagen was het Sergio in Rosario die ons zeer behulpzaam was en die ons onze eerste kus gaf (un beso). In San Genaro konden we ‘s ochtends bijna niet weg komen omdat de vrouw van het hotel vol overgave een praatje met ons maakte.

En Carlos Pelligrini was helemaal een feest. Als een lopend vuurtje ging het rond dat er 2 dames op een tandem in het hotel verbleven. Met als toppunt een interview voor de website van Carlos Pellegrini. We werden er voor van ons bed gelicht (8 uur ‘s avonds en voor ons was het al weer bijna bedtijd).

Maar ook vandaag onderweg – Ellu krijgt een lamme hand van het zwaaien – leek het niet op te kunnen. Tijdens een koffiestop zei een vrouw ons dat ze er trots op was dat wij in haar Argentinië aan het fietsen zijn (!) en 20 kilometer verderop werden we in Alicia gevraagd voor een tv-interview. Geweldig! Oja, en de drankjes hoefden we niet te betalen.

Laat ik echter niet vergeten hoe de dag begon. Hoe we om half 7 ‘s ochtends werden aangesproken door de bakker. Even een kletspraatje en ook een foto met de telefoon voor aan de muur. En voor ons – hebben we nog een minuutje – voor de feestdagen een heerlijke kerststol voor onderweg.

Kerststol uit Carlos Pellegrini, Argentinië (muy rico)

One Response to “Die mooie Argentijnen, een lofzang”