Archive for the ‘Vakantie’ Category
Home is where the heart is
En die was de afgelopen twee weken bij mijn zus in India. Toen Marijanne grappend vroeg wat nou de highlight van de afgelopen 2 weken was – ze vroeg het grappend omdat we al hadden geconstateerd dat ETEN behoorlijk centraal heeft gestaan – was mijn antwoord “het bij jullie zijn”. En dat is ook zo. Ja, ik heb de eerste week bijna niets kunnen doen vanwege de moesson. En ook de worsteling met de muggen was behoorlijk heftig. Vooral omdat ik er zo slecht door sliep.
Maar ik kom al jaren niet meer om de sights te bekijken. Ondertussen ken ik Madras vrij goed en heb ik niet zo’n behoefte om op pad te gaan. Dus kan ik ook ff gaan liggen om de ergste moeheid kwijt te raken. En geniet ik van het middagdutje. Wat ik dan gezellig vind, is dat we na het middagdutje Indiase thee drinken aan de tafel, met iets lekkers erbij. Of ‘s ochtends geroepen worden om te komen ontbijten met een broodje pindakaas met banaan en een bakkie koffie erbij. Soms met het hele gezin en soms ook niet. En gezellig is het wanneer we een wijntje drinken in de avond of met z’n allen iets op tv bekijken (ben nu fan van Masterchef Australia).
Maar zondagavond was het weer tijd voor afscheid. Nooit leuk maar ja, onvermijdelijk. Hoezeer ik er ook altijd naar uitkijk om naar huis te gaan om mijn beepje en mijn hondje weer te zien weg gaan bij mijn zus is niet leuk. Hoe lang zal ik haar nu weer niet zien? We weten het niet. Maar één ding is zeker ook een volgende keer voel ik me er weer als thuis.
Please enable Javascript and Flash to view this Flash video.Odomos, mijn reddende engel
De muggen hebben me deze keer in India echt te pakken. De bulten op mijn lijf zijn rijkelijk. De jeuk is soms ondraaglijk maar het allervervelendste is dat ik er slecht door slaap.
De buggers houden me behoorlijk bezig. Ik probeer verschillende tactieken uit: dan weer lig ik onder het muggennet om om het uur wakker gestoken te worden door een mug die toch zijn weg naar binnen heeft gevonden. Dan weer lig ik zonder muggennet te zweten onder het dekentje. Alleen mijn hoofd is vrij en die wordt dan ook door de muggen aangevallen (aanvallûh). Wanneer ik het licht aan doe, zit er één triomfantelijk op 10 cm afstand van mijn gezicht op mijn kussen zonder zich van iets aan te trekken.
Gek word ik er van. Want ook het dure muggenspul uit Australië lijkt de Indiase muggen niet tegen te kunnen houden. Na weer een vermoeiende nacht van waken & slapen, besluit ik om Odomos te kopen. Odomos gebruiken we eigenlijk altijd maar omdat we thuis nog dat Australische spul hadden…… Nu koop ik het niet zozeer om de werking maar meer om het gemak: het is namelijk een crème en daardoor makkelijk en overal goed aan te brengen. Rond 5 uur breng ik de eerste laag aan en zowaar maak ik een avond door zonder dat ik door een mug word gestoken. Hoopvol ga ik naar bed. Daar breng ik laag 2 op.
Om 7 voor 8 word ik wakker. Ik heb de hele nacht doorgeslapen. Odomos is mijn reddende engel. En zoals mijn zwager Hiten zei: indian mosquitoes need indian medicine. Zo waar, zo waar!
Paper roast masala dosa
Oh, wat vind ik het jammer dat ik er geen foto van heb genomen. Mijn paper roast masala dosa zag er zo mooi uit. Het was zeker een foto waard geweest. De dosa was echter niet te weerstaan dus voordat ik het wist, was de dosa al ingedeukt en lag de masala al op mijn bord.
Het is al weer de tweede keer bij Ashoka. Het is één van mijn favoriete restaurants in Madras omdat het indiase eten er zo heerlijk is. Knus is het niet. Je kunt het meer zien als een enorm grote kantine met grote vierkante tafels en ongezellig licht. Maar wie kan het wat schelen; het eten is er supergoed. De eerste keer heb ik er een Madras thali genuttigd. Ook dit was heerlijk en je moet echt uitkijken want voordat je het weet, eet je veel te veel. De rijst en sommige groentes worden namelijk steeds bijgevuld.
Of we nog een derde keer gaan? Ik denk het niet. En het geeft ook niet want zo kan ik ook voor een volgende keer weer uitkijken naar die geweldig mooie, knapperige en verrukkelijk smakende paper roast masala dosa. We zijn net terug maar alleen al bij het idee krijg ik er weer zin in.
Buikje rond van huevos rotos
Het is 9 uur en ik heb mijn buikje rond gegeten. De oude vertrouwde Lonely Planet (deze van Madrid) bracht me naar een restaurant met de beste huevos rotos van Madrid. Nu weet ik dat huevos eieren is maar kon ik het rotos niet plaatsen. Dat doet er eigenlijk ook helemaal niet toe want huevos rotos is eigenlijk meer een begrip. Letterlijk betekent het gebroken eieren maar echt, dat zie je in het gerecht niet terug. Huevos rotos is in de basis eieren met chips, verse chips. Bij dit restaurant krijg je er nog kleine blokjes ham boven op. Voor iemand met de bijnaam “Egg-on-op” kan het niet meer stuk.
Die bijnaam heb ik trouwens gekregen tijdens één van onze trektochten in Nepal. We deden de Annapurna trektocht van een week of 3 en ontmoetten daar verschillende mensen waarmee we de hele tocht zijn opgetrokken. Erg gezellig en je leert elkaar goed kennen. Zo was voor iedereen duidelijk dat ik graag aardappels eet. Omdat het eten niet heel gevarieerd eten was, at ik meestal aardappelpuree met een gebakken ei er boven op. En zo ontstond mijn bijnaam want ik vroeg altijd voor an egg on top.
Ook hier was de egg on top heerlijke knapperige versgemaakte chipjes. De ham gaf de extra pittige smaak. Met een biertje erbij heb ik langzaam gegeten en genoten (mijn lief zo trots op me zijn). Een goede afsluiting van een heerlijke dag in Madrid. Morgen verschuif ik de huevos rotos naar de lunch toe want heb nu wel even nodig om de boel te laten zakken 🙂
Van der Valk in Emmeloord
Van de buitenkant ziet het er niet bijzonder uit. Van de binnenkant eigenlijk ook niet. Maar er is een bos in de buurt waar we met het hondje kunnen lopen, het bitterballengarnituur smaakt prima, en de saté ook. En onze kamer is groot met een echt twee persoonsbed en een bad met aparte douche.
Ook is er Wifi, dat voor twee uur gratis is. Morgenmiddag kunnen we op de crosstrainer, en als we willen, stomen we nog even door in de sauna of het Turkse stoombad. Onze vermoeide benen kunnen we door de masseuse (of masseur) weg laten kneden, om daarna met een glaasje wijn in de lounge een krantje te lezen. Een papieren of op de IPad.
Het enige dat niet werkt, is de mobiel verbinding. Maar daar kan het hotel natuurlijk niets aan doen. Dat ligt aan Emmeloord, een oord dat ver weg ligt van alles. En zo hoort ook wanneer je op vakantie bent.