Categoriën
De sociale ontdekking
Archief

Archive for the ‘Thuis’ Category

Democratisch recht benut

Om 10.00 uur deze ochtend heb ik weer gebruik mogen maken van mijn democratisch recht om te stemmen. Was het de oproep van Rutten vanochtend bij Goedemorgen Nederland die me over de streep haalde? Of was het al het debateergeweld op de diverse publieke en commerciële tv- en radiokanalen waardoor ik de gang naar het stemlokaal heb gemaakt?

Geen van beiden! Tot nu toe heb ik altijd nog gestemd, voor de landelijke verkiezingen. Dat laatste zet ik er expliciet bij omdat ik voor bijvoorbeeld gemeenteraadsverkiezingen de stembus wel eens links heb laten liggen. Reden: te weinig kennis van wat er speelt in de gemeentepolitiek en te weinig in beeld wie de politici in de gemeente zijn.

Dus vraag ik me af of alle aandacht die er voor deze verkiezingen de afgelopen weken is geweest meer mensen naar de stembus zal brengen? Of het alle, of althans een groot deel, niet-stemmers naar de stemlokalen doet gaan? Ik hoop het want een goeie opkomst geeft in mijn ogen aan dat de toekomst van ons land ons nog wat kan schelen.

Nu maar hopen dat het weer mee zit. Maar: na regen komt zonneschijn. Van links mag ik hopen.

In een poep en een scheet

Ook tweede pinksterdag stapten we weer op Mien Masjien. Listo werd weer met wat lekkers zijn hondenkar ingelokt en de trein kon op pad. Ondanks de voorspelling van slechter weer voor deze dag durfden we het wel aan. Het viel ons wel gelijk al op hoe rustig het was op straat. Er waren wel wat fietsers maar niet het aantal dat je zou verwachten op een zonnige vrije dag.

Listo hield zich nog rustig en we koersten op ons gemak richting het Baarnse Bos. Geen dikke rijen op de fietspaden of ladingen fietser voor stoplichten. Aangenaam rustig. Waarschijnlijk zo rustig dat de oude meneer op zijn elektrische fiets ons niet hoorde aankomen en zich ook alleen op de wereld waande.

Helemaal tevreden in zijn eentje zien we hem zijn kont oplichten en laat hij een harde scheet net op het moment dat we hem passeren. Die MOEST er uit! Als een tevreden man fietst hij verder. Wij zijn hem in een poep en scheet voorbij…….

Mama in haar stoel

Tijdens de dienst van mijn moeder schets ik het beeld van haar in haar stoel. Deze foto is een dag of 10 voordat ze overleed genomen:

mama op haar stoel

Geld, geld en nog eens geld

Gatsie! Een hele ochtend bezig geweest met bank, hypotheek en verzekeringen. Niet één van mijn favoriete bezigheden omdat 1. ik er totaal geen interesse in heb 2. er een hoop niet van snap en 3. ik me vreselijk  irriteer aan het feit dat alle  instellingen die betrokken zijn bij dit soort onderwerpen alleen maar uit lijken te zijn op mijn geld.

Zo blijkt dat we maar liefst 3 woekerpolissen hebben. Heel naïef dachten Ellu & ik toen de eerste berichten over dit soort polissen in het nieuws kwam, dat wij ECHT geen woekerpolissen zouden hebben. Omdat we ons zorgvuldig hebben laten voorlichten door een assurantietussenpersoon die we volledig vertrouwden. Ja, ik weet het en ik heb het zelf ook al gezegd: “naïef”! Het zal me niets verbazen als we ook nog een woekerpensioen ergens bij zo’n instelling hebben lopen.

Nu weet ik dat we niet de enigen zijn met woekerpolissen. Het lijkt wel of heel Nederland er is ingeluisd. Zelfs mensen die wij scharen onder financiële experts, zijn de dupe geworden van de ondoorzichtigheid en geldbelustheid van de financiële branche. Dat doet ons dan toch wel een beetje goed. Zijn we in ieder geval niet oliedom.

Omdat het vertrouwen kwijt was, dachten we dat het in ieder geval handig zou zijn om ons door iemand die we kennen te laten informeren over ons gehele financiële pakket. Dat gesprek was heel nuttig, bracht rust en leverde een aantal actiepunten op. Actiepunten om bepaalde zaken aan te passen die onnodig zijn. Zoals een pandrecht op een overlijdensrisicoverzekering die nooit nodig is geweest (behalve waarschijnlijk voor het vullen van de zak van de assurantietussenpersoon). Maar wat blijkt na het verzoek aan de hypotheekverstrekker om dit pandrecht op te heffen; dat kan niet.  De rest van het antwoord geeft uitleg maar helaas, nitwit die ik ben, begrijp ik er weer eens geen hol van. Tja, het wordt tijd om maar eens op de site te gaan kijken van financiële analfabeten.

…. en die kan ik niet vinden 🙁

Huis te koop

Bij ons in de buurt staat een huis te koop. Dat is op zich niet zo bijzonder. Ook niet dat het al een tijd te koop staat. Wat wel bijzonder is, is dat er geen mens in dat huis te bekennen is terwijl het volledig gemeubileerd is. Nu zou dat nog de reden kunnen hebben dat het wellicht beter verkoopt wanneer het aangekleed is, maar om nou zelfs wijnflessen te laten staan (zonde). Eerst dacht ik nog dat ik de bewoners niet zag omdat ik op bepaalde tijdstippen langs ga. Maar dat maakt niet uit: op welke momenten ik ook langs dat huis kom, er is geen speur van de inwoners te bekennen.

Dus vraag ik me af, steeds wanneer ik er langs loop, wat het verhaal is. Gaat het hier om een huis van een gescheiden stel, die allebei niet meer in het huis konden wonen vanwege de herinneringen? Of is het een nog triester verhaal van een leeg huis van mensen die er de ene dag nog wel waren en de andere dag niet meer? Van mensen die zijn omgekomen. Gezien de aankleding: van jonge mensen die zijn omgekomen?

Waarom het me zo bezig houdt, weet ik niet. En het zal ook wel weer overgaan (als het huis verkocht is). En ik hoop dat wanneer ik te weten kom wat het verhaal achter het huis is dat het een hele simpele zal zijn. Dat ze de staatsloterij hebben gewonnen ofzo. En dat ze het zich daardoor kunnen veroorloven om het huis aan te houden met volledige inboedel erin.