De ontdekking van ……

Archive for the ‘Thuis’ Category

Er zijn weer nieuwe foto’s. Dit keer van de route van Cedar City, Utah naar Fallon, Nevada over the Great Basin. Klik in het menu rechts op de link!

We fietsen over Interstate 50 van Eureka naar Austin. Ineens zie ik lichte sporen op de weg. Het zijn sporen van dode beestjes. Welke beestjes het zijn, is nog onduidelijk, maar snel genoeg komen we daar achter. Er springen namelijk wat sprinkhanen over de weg. Bij onze eerste stop lachen we er nog om. Ze springen gewoon vanzelf voor ons weg. En zoveel zijn het er niet. Ze zien er wel onfris uit. Eigenlijk lijken het net springende kakkerlakken. De sporen worden steeds dikker; het aantal sprinkhanen op de weg groeit. Ontwijken is niet meer mogelijk. We moeten er gewoon over heen. Regelmatig horen we poppende geluiden wanneer we een sprinkhaan volop raken. Over het algemeen knerpen ze verder alleen. De hordes die wegspringen, klinken als het zachte getik van miezerregen. Af en toe springt er eens één tegen onze benen aan. Ook delen sprinkhaan spatten tegen onze schenen. Het aantal levende sprinkhanen is ongelooflijk. Evenals het aantal geplette sprinkhanen dat als een dikke rode laag over de weg ligt. De geur die van de dode smeurie afkomt, is weeïg. We stoppen niet eens om iets eten; zo smerig is het. 50 kilometer lang blijft dit doorgaan. Dit vieze gore dode rode sprinkhanen spoor, dat door de levende sprinkhanen als één groot buffet wordt gebruikt. Wij hebben gegeten en gedronken.

We staan vanochtend niet al te vroeg op, want we hebben een ‘korte’ dag met maar één klimmetje naar Milford. In Cedar City drinken we zelfs nog op ons dooie gemak een latte. Daar kijk ik ook even in de krant. Om specifiek te zijn: ik kijk in de sport sectie om te kijken hoe het met de WK staat. Er staat niet veel over in, maar wat er wel in staat, is dat Nederland vandaag om 12 uur tegen Ivoorkust speelt. Een snelle rekensom levert de plaatselijke tijd op, namelijk 10 uur ‘s ochtends. Maar het is pas 7 uur en in Cedar City blijven tot na de wedstrijd is voor ons geen optie: we willen fietsen terwijl het nog lekker koel is. Maar tijdens het fietsen ben ik er toch mee bezig. We rekenen uit dat het moet lukken om om 11 uur in Minersville te zijn en om daar dan de tweede helft te gaan zien. In Minersville is immers een restaurant en een benzinestation. Tot nu toe zijn dit soort etablissementen in de USA nooit tv-loos. In blijde verwachting fietsen we aan één stuk door. We rusten nauwelijks. Minersville lijkt dichtbij maar de wind steekt ook de kop op. Dat vertraagt enorm en daar gaat onze snelle afdaling. We moeten gewoon hard werken om vooruit te komen. Ondertussen vordert de tijd. Maar dan is daar Minersville. Ik hou het bijna niet meer. Het restaurant is nog gesloten. Bummer! De bieb ook. Jammer! De Texaco heeft helaas geen tv, maar door de ramen heen kunnen we zien dat er wel een tv is bij de Chevron. We haasten ons naar binnen. Van spanning struikel ik over mijn woorden, maar het lukt me om duidelijk te maken wat ik wil. De vrouw achter de balie zegt emotieloos dat de tv te lang nodig heeft om op te warmen en dat ze toch alleen maar lokale zenders hebben. De teleurstelling is groot. Hoe kan het nou dat we in een plaatsje zijn waar we nergens tv kunnen kijken? Nog even, maar met weinig hoop, probeer ik het bij het postkantoor. Maar wat kan ik verwachten? Logisch toch dat ze daar geen tv hebben. De vrouw van het postkantoor geeft ons wel een zelfgebakken broodje mee. Dat maakt iets goed. Op de fiets naar onze plaats van bestemming zien we het kwart over 11, half 12 en kwart voor 12 worden. De wedstrijd is gespeeld. In Milford aangekomen, gaan we toch maar in een motel MET kabel. Het eerste wat ik doe, is ESPN aanzetten. En ja hoor, daar is de bevrijdende uitslag. We zijn door naar de laatste 16. Hup Holland Hup!

Veel foto’s met z’n 2-en hebben we niet. En ook wij willen graag vereeuwigd worden op de mooie plekken in de wereld. Eén zo’n mooie plek is Monument Valley. Je weet wel, de vallei in the States met al die prachtige rotsformaties in de woestijn. Dus vragen we een andere toerist om een foto te nemen. Hij is zelfs net nog zelf door een andere toerist op de foto gezet. Wij willen het ook op precies dezelfde plek. Hij neemt heel graag een foto van ons, zegt hij. En dat is heel lief! Maar helaas vergeet hij één klein dingetje, namelijk dat we graag MET de monuments van Monument Valley op de foto hadden gestaan!

Er zijn weer nieuwe foto’s! Bij de set van El Paso naar Tempe heb ik nog een paar foto’s toegevoegd. Een aparte set is er ook voor de Grand Canyon. Ook de foto’s van de route van Tempe naar Cedar City staan online. Het blijkt een productief dagje te zijn, hier in de bieb in Cedar City, want ook de foto’s van onze 4-daagse autotrip staan op het net. Klik op de links rechts in het menu bij Onze foto’s en je komt er vanzelf!