Archive for the ‘Listo’ Category
Ondertussen in Abcoude
Ondertussen in Abcoude
Met ons jongetje gaat het goed. Zelfs de vrouw des huizes kan niet om deze lieverd heen: wanneer zij boven werkt, mag Listo er in zijn mandje bij. Verder meelde Diederik dat het lijkt alsof Listo met een elastiek aan hem vast zit; hij volgt ‘m overal.
Max, Listo’s beste vriend, struint het Griftpark af. Waar is hij toch gebleven? Gelukkig zien ze elkaar komend weekend al weer. Dan gaat Listo bij Suzanne & Werner logeren.
Wij denken elke dag aan ons grote zwarte monster. Onvermijdelijk want er zijn er hier zoveel. In alle soorten en maten. Vandaag werden we zelfs achterna geremd door een mormel zonder achterpootjes. Ook heeft men hier veel honden als huisdier. Een hond achterop de brommer; het ziet er zo schattig uit.
Maar die van ons is natuurlijk de aller-, allerleukste!
Don’t worry, be happy
We hebben het overleefd!
Vanmiddag was Listo door het dolle heen, werd hij helemaal gek en kon hij alleen maar in de lucht springen bij het zien van Diederik. Ons hondje was blij om zijn logeerbaasje te zien.
Voor ons was dat helemaal goed. Snel hebben we de spullen in de auto geladen en nam Listo plaats op zijn troon achterin de familieauto. Snel een paar zoenen aan Diederik en off they went.
Even vloeiden er een paar tranen maar we weten dat hij nu helemaal happy in Abcoude is. Zo happy als Alexander, die vanwege de aanstaande komst van Listo afgelopen nacht niet heeft kunnen slapen.
Wij kunnen ons geen beter tweede huis voor Listo voorstellen. “Don’t worry, be happy” aldus de wijze psychiater.
Ons hondje is totally relaxed!
Het commando “omdraaien” gaat er aan vooraf. Meestal nestelt hij zich dan in de schoot van zijn baasje. En wanneer dat het geval is dan doet hij zich tegoed aan alle aandacht die hij krijgt. Listo waant zich zo steeds in Luilekkerland.
Thuis in Abcoude
Nog een week of 6 en dan vertrekken we. Zonder ons hondje wel te verstaan. We hebben allerlei opties van allerlei kanten bekeken maar de conclusie was dat we beter Listoloos op reis konden gaan. Vandaar ook dat we 4 maanden gaan en niet een jaar.
De zoektocht voor een oppas voor Listo duurde niet lang. Een collega van Ellen – Marie-Louise – diende zich aan. Haar man, Diederik, en haar kinderen willen graag een hond en Listo voor 4 maanden verzorgen zou een mooie test kunnen zijn. Prima, dachten wij, dat ons knulletje in een gezin met jonge kinderen terecht komt. Dan valt er veel voor hem te spelen. En Diederik vindt het heerlijk om met hem uit te gaan. Met veel water en weilanden om hun heen is dat bij uitstek de place to be voor Listo. Niets dan het beste voor ons hondje.
Om te kijken of het überhaupt een kans van slagen zou hebben, is Listo inmiddels al een paar weekenden wezen logeren. Ondanks al zijn streken bevalt het prima en is het dus zeker dat hij naar ze toegaat. Wanneer we de verhalen horen dan is hij al onderdeel van het gezin en niet meer weg te denken. Hij is er helemaal thuis, daar in Abcoude. Nu maar hopen dat ie zich ook weer thuis voelt wanneer we in maart weer terugkomen.