De ontdekking van ……

Archive for the ‘Argentinië’ Category

Zo kan ik het beste omschrijven hoe we ons voelen. Na een reis van bijna 22 uur kwamen we aan op het internationale vliegveld van Buenos Aires. En meteen voelden we ons thuis. Beter gezegd, meteen gaf de Argentijnse douanier ons een thuisgevoel. Heel enthousiast reageerde ze toen ze zag dat we naar Cañuelas zouden gaan. De plek waar zij vandaan komt.

De enthousiaste reacties zijn door gegaan. Veel blikken, duimen in de lucht, korte gesprekken, toeterende auto’s brachten ons in een roes naar Cañuelas toe. Verder dan we dachten (bijna 50 km), over de ventweg die steeds slechter werd en met een zoektocht naar het hotel maar wel in die heerlijke roes.

Na een middagdutje van anderhalf uur zijn we nu in het centrum. Het castellano klinkt om ons heen in het bekende Argentijnse straatbeeld. Ja, we zijn moe. En oh, wat zijn we verhit door de 30 graden. Maar we klagen niet. Integendeel, meer voldaan dan dit kan je bijna niet zijn. Nou ja, misschien na een lekker potje ……….. WordFeud.

Een goed begin, is het halve werk!

Helaas begon ons begin niet zo heel goed vandaag. Onze patatsessie van gisteravond zorgde vannacht voor 2 heftige overgeefbuien van Ellu. Voedselvergiftiging of toch die griep, waarvan Ellu denkt dat ie al een tijdje sluimert? Want naast misselijkheid, waren er ook andere symptomen zoals nekpijn, spierpijn en keelpijn. Omdat ook ik wel last had van de normaal zo heerlijke patat van de patatboer uit onze ouwe wijk gooiden we het toch maar op “iets mis met het eten”.

Helaas waren de tekenen toen de wekker ging niet heel goed: Ellu wilde nog in bed blijven, en dat doet ze meestal niet omdat het de kans op migraine vergroot. Maar goed, in bed blijven was het devies. Toen de wekker voor de tweede keer ging had ik hoop op beter maar de boodschap was dat ik maar beter met Listo uit kon gaan. Dus liep ik met ons hondje naar buiten, glibberde ik rond in het park en hoopte ik dat ze beneden zou zijn wanneer ik terug kwam. Helaas, mijn beepje lag nog in bed.

Nu een paar uur later loopt ze boven rond om de laatste dingen op te ruimen. Er zit al weer een grote kop thee in. En een glas verse sap. Er is zelfs de wens dat een bak koffie straks zal smaken. Het is nog wiebelig na dit mindere begin van onze reisdag maar het gaat vooruit. We zijn, zou je kunnen zeggen, duidelijk op de goede weg.

Einde van dit jaar gaan we 6 weken naar Buenos Aires. Natuurlijk voor de gezelligheid, voor de sfeer, voor het eten, de wijn, taal en …. voor wat niet! Het is niet voor niets onze favoriete stad.

Maar dit bezoek is meer dan alleen een bezoek; het is ook een verkenningstocht voor een mogelijk toekomstig verblijf in deze wereldstad. Zoveel kans krijg je niet om zó ver te gaan dus naast genieten, leek het ons ook een goed idee om meteen met een praktische blik naar deze stad te kijken, om onze kansen daar te verkennen.

Waar kunnen we Listo goed uitlaten? Kunnen we alvast met wat mensen afspreken over werk? Welk apartementje is goed betaalbaar, ruim genoeg en hondvriendelijk? Gaan we weer Spaanse les nemen bij José? En kunnen we iets met ‘m regelen wanneer we er voor langere tijd zijn? En, kent hij nog mensen die ons kunnen helpen bij de tijdelijke edoch grote oversteek?

Genoeg te doen dus. Wees gerust, we zorgen er wel voor dat er voldoende tijd is om ook al die andere leuke dingen te doen.

Milonga in Buenos Aires

Aan onze docent Spaans, José Serebrenik, die in Buenos Aires woont, hebben we gevraagd of hij namens ons ons medeleven wilde betuigen. Hij is gisteren naar Congreso gegaan en heeft daar niet alleen voor zichzelf maar ook voor ons  en een vriendin uit Italië de laatste eer bewezen.

Dedicatoria de todos

is vanochtend overleden. We hoorden het bericht net pas en zijn er behoorlijk van ontdaan.

Met haar prachtige stem en haar mooie songs raakt zij ons tot in het diepst van ons hart, brengt ze ons vaak tot tranen of laat ze ons meezingen waarbij we door de passie haast overweldigd worden.

Zij staat ook voor mijn relatie met Ellu want via oude  cassettebandjes bracht Ellu Mercedes in mijn leven. En ze staat voor de band met Jits. Mijn eerste en laatste concert van Mercedes heb ik samen met Jits & Ellu gezien. Mercedes is verweven in mijn leven en werd dat meer toen haar geboorteland voor ons één groot feest was. Zo werd Argentinië ook een beetje van ons.

Steeds vaster kwam ze in mij te zitten toen ik voor Jits tijdens haar verblijf in het ziekenhuis toch ook nog Mercedes op haar Ipod zette, en dat ze vertelde dat toen ze Mercedes hoorde ze zo aan mij moest denken. En dat ik op Jits haar begrafenis het lied Todo cambia liet draaien. Een lied zo mooi gezongen en met zoveel betekenis voor mij, voor Jits, voor Ellu.

We hadden haar nog graag een keer horen zingen. We hadden gezien dat een concert in Groningen was afgezegd. We hadden al gezegd dat het ons niet zou verbazen. Ja, Mercedes Sosa, MERCEDES SOSA IS OVERLEDEN!