Eindelijk mijn eerste les gegeven
Eindelijk is het dan gebeurd: ik heb mijn eerste les gegeven. Van anderhalf uur, aan een man van 32, die bij een bank werkt en die een elementair niveau Engels heeft. Meteen bij onze kennismaking bleek inderdaad dat hij maar weinig van de taal verstaat en dat hij vanaf zijn laatste lessen in oktober 2007 geen woord Engels meer heeft gesproken. Daar ging ik even wat van zweten want mijn lesplan was daar niet echt op afgestemd.
Maar al snel had ik “het” te pakken. Wat is dat leuk zeg: lesgeven. Ook – of misschien moet ik zeggen “juist” – aan iemand met een heel elementair niveau. We hebben anderhalf uur gedaan over 2 onderdelen waarvoor ik in mijn lesplan 30 minuten had gereserveerd. Tja dat zijn niveau zo laag zou zijn, had ik niet verwacht. Ondanks dat hij deze les al had gehad, wist hij zich toch vele woorden niet meer te herinneren. Door te vragen, voorbeelden te geven, te tekenen, te acteren, te oefenen kwam er zo toch nog een behoorlijke les uit. En een leuke want ik ben al best veel dingen te weten gekomen over deze student!
Na de les was ik klaar voor mijn volgende. En weer was deze mevrouw er niet! Dit keer was ze voor een afspraak bij de tandarts. Dat je werkdingen voor laat gaan……..; maar de tandarts? Terwijl ze toch echt van háár baas deze keer haar best moest doen om alle Engelse lessen te volgen. Ze is notabene de baas van mijn eerste student. Die geeft echt het goede voorbeeld.
Maar door mijn eerste les kon het mij verder weinig schelen. Ik krijg weer betaald en ik heb vandaag een lekker kort dagje. Dan kan ik mooi nog even een keer uit lunchen in San Telmo om daarna in te gaan pakken voor de grote verhuizen naar Chacarita. Elke dag wordt het hier steeds een beetje leuker!
