Doodlopend
Na Ushuaia zijn we in een andere zeer zuidelijke stad, Punta Arenas in Chili. Het is heel simpel. Aan het einde van ruta 255 ga je of links of rechts. Rechts is richting Puerto Natales; links naar Punta Arenas. Daar stopt de weg. Verder dan dat kunnen we niet. De weg naar Punta Arenas is doodlopend.
Wat we hier eigenlijk doen, weten we niet goed. Er valt hier niet veel te beleven. Toen gingen we naar de begraafplaats. Daar hebben we een tijdje rondgelopen en ……..genoten!
De buitenrand van de begraafplaats wordt gevormd door flats van graven. In vierkante gaten is een kist geschoven en een kleine ruimte ervoor is om spulletjes neer te zetten. Vele graftombes zijn in Art Deco stijl. Prachtige strakke gebouwen met net zulke strakke lijnen. Of er staan tombes die geïnspireerd zijn op klassieke gebouwen. Heel megalomaan. Ook de “gewone” graven variëren. Van kleurrijk tot eenvoudig, met of zonder bloemen maar vrijwel altijd met een jezus- of mariabeeld en/of de foto van de overledene.
Een vreemde gewaarwording zijn alle elektronische kerstliedjes die we uit enkele graven horen komen. Het zijn van die kaarten waar een muziekje uitkomt wanneer je hem open doet. Dat moet ´s nachts wel een erg vreemde ervaring zijn!
Zo werd een doodlopende dag uiteindelijk toch nog een goeie!
