Buenos Aires, Argentinië
De ontdekking van Amerika is een nieuwe fase ingegaan. Gisterochtend zijn we via Washington van Vancouver naar Buenos Aires gevlogen. Meteen na aankomst hadden we het idee in een nieuw avontuur te zitten. De omgeving, de mensen, de taal. Het is nieuw en het is spannend. Als eerste moesten we proberen om Mien (Mien Masjien = Maquina Mala) heel van het vliegveld te krijgen. In mijn beste Spaans heb ik bij de bagageband aangegeven dat er een grote fiets aankwam, in de hoop dat ze zouden begrijpen dat Mien niet op de bagageband past. Helaas was mijn beste Spaans niet goed genoeg dus kwam Mien door het luik de band op. Gelukkig konden we haar eraf krijgen voordat ze noodgedwongen de bocht van de band heeft moeten nemen.
Daarna kwamen de volgende uitdagingen: Mien meekrijgen in een bus naar het centrum 35 kilometer verderop, een ATM vinden en Gastón van het appartement bellen om te laten weten dat we er aankwamen. Vervoer vinden voor Mien was moeilijk maar uiteindelijk gingen we met Mien in een grote bestelbus (voor bijhoorlijk wat geld). Bellen was lastiger want ik kon alleen betalen met klein geld dat we niet hadden. Uiteindelijk heb ik 100 pesos kunnen wisselen én het telefoontje kunnen plegen. Al met al waren we een uur later dan de andere passagiers op weg naar ons appartement in San Telmo, Buenos Aires.
De rit zelf was ook een avontuur want de chauffeur sprak nauwelijks Engels en wij spreken nauwelijks Spaans. Maar het lukte ons zeer goed om met hem te praten over onze plannen en om van hem allerlei tips en waarschuwingen te krijgen over wat we wel en niet moeten doen. Als twee kleine meisjes waren we zo enthousiast over de rit dat we hem een fooi hebben gegeven van 20 pesos (7 US dollars). Ach, een Spaanse les van een uur kost ons ook zoveel en het was het geld meer dan waard.
Bij ons appartement ontmoetten we Pablo. In onze ogen het oerbeeld van DE Argentijn: strak pak, lange vette haren strak achterover, mager, tikkie arrogant. Alles hoe hij er uitzag, was hij natuurlijk niet. Pablo was gewoon een man die zijn werk deed! Ook het appartement was niet zoals het er uitzag op de foto´s: minder gestroomlijnd en mooi maar wel met veel sfeer door de houten vloer en de hoge ramen met houten luiken ervoor. Helemaal goed!
San Telmo is ook ontzettend leuk. We genieten van de oude gebouwen, de smalle straatjes en de vele cafeetjes. Zeer sfeervol allemaal. En natuurlijk was gisteren onze eerste maaltijd ook een zeer grote uitdaging. Met ons gebrekkig Spaans is het ons gelukt om dingen te eten die voor ons Nederlanders eetbaar zijn. Geen gekke bestellingen gedaan zoals stierenballen, schapenhersenen of ……… maar chorizo, een gebakken eitje en een spaanse omelet. Lekker met een rood wijntje erbij.
We voelen ons heerlijk. Het is hier heerlijk. Het 2e half jaar is begonnen.
