Als een roos in Rosario
Het is toch eigenlijk ongelooflijk dat ik er voor naar Rosario moet. Voor het eerst sinds ik hier ben, heb ik heel goed geslapen. Vergeleken bij Buenos Aires was dit hostel qua herrie een paradijs. Nu merk ik pas hoe erg het was, de eerste maand in San Telmo en nu is, in mijn appartement in Chacarita.
In San Telmo was het vooral het geluidsoverlast van dan weer de buren boven me dan weer het hostel beneden het appartementengebouw. Ook werd ik af en toe wakker van optrekkende bussen en hard scheurende motoren. Echter, vergeleken bij mijn appartement nu, viel San Telmo ook nog wel mee. Hier lijkt het alsof ik langs een snelweg lig. Avenida Córdoba is een drukke verkeersader. Elke dag en nog meer zo in het weekend. Dan word ik vaak wakker van piepende remmen, van de sirenes van politie, ambulance en brandweer en van vele, vele zware vrachtwagens.
Hier hoorde ik tot 11 uur luide muziek uit de woonkamer van het hostel. Hier hoorde ik af en toe het aanslaan van de ijskast en er was een continue zoem van één of andere elektrische installatie. Dat was het. Meer niet. Toen ik vanochtend wakker werd om 8 uur wist ik niet wat me was overkomen. Ik heb geslapen als een roos. Heerlijk gewoon!
