Cacerolazos en Buenos Aires
Al meer dan 2 weken is het aan de gang: el paro del campo! Ofwel: de staking van het platteland. Al 2 weken protesteren de boeren in Argentinië tegen de Kirchner-regering. Sinds 2 dagen krijgen zij steun van de inwoners van Buenos Aires en dat leidt tot luidruchtige protesten, overal in de stad:
Buenos Aires – De aanhoudende protesten van boeren in Argentinië lijken zich steeds verder uit te breiden. In de hoofdstad Buenos Aires liepen honderden inwoners met potten en pannen naar het presidentieel paleis om steun te betuigen aan de boeren. Ook in de noordelijke stad Tucuman werd gedemonstreerd. Argentijnse boeren voeren al twee weken actie tegen een extra belasting op de export van landbouwproducten zoals vlees, soja en graan. Ze hebben enkele belangrijke wegen geblokkeerd en de graanproductie is zo goed als stil komen te liggen. Gevreesd wordt dat er voedseltekorten ontstaan. Een einde aan het conflict lijkt niet in zicht; de Argentijnse president Cristina Fernandez benadrukt dat de belastingmaatregel hoe dan ook doorgaat. (Bron: wereldomroep)
Gisteravond kon ik het protest vanuit mijn appartement goed horen. Luid klonken de slagen op de potten en pannen. Voor een indruk van dit protest kun je dit filmpje kijken op YouTube. Dit protest is één van de heftigste sinds de financiële crisis in Argentinië in 2001. Het is het gesprek van de dag en de schappen raken inderdaad leeg.
Ik weet niet goed wat ik er van moet vinden. Een artikel uit de Volkskrant dat ik toegestuurd heb gekregen, geeft aan dat de regering op dit moment de winsten van de boeren aan het belasten is om zo ook wat van deze winst terug te geven aan het arme deel van de Argentijnse bevolking. Tja, daar kan ik het wel mee eens zijn! Maar ja, hoe wij als westers land en in dit geval als links krant er over berichten, kan soms ook wat éénzijdig zijn. Het beste voor mij is in ieder geval dat ik mijn mening maar even voor me moet houden. De protesten zijn nog elke avond met vuistslagen en knokpartijen afgesloten.
Voorlopig heb ik nog melk, eieren en brood. Voor mij geen nood aan de man. Enne, zodra ik honger ga lijden, kom ik gewoon terug naar huis.
