Nieuw appartement; nieuwe supermarkt
Vanmiddag ben ik in mijn nieuwe appartement getrokken. Het was weer een hele belevenis omdat ik al heb gemerkt dat je hier, in Argentinië, iets niet eventjes doet. Alles heeft altijd meer tijd nodig dan je in eerste instantie zou denken. De check in was om 12 uur en ik was er pas om een uur of half 2 mee klaar. Niet zo gek omdat de bemiddelaar van de eigenaar ook nog eens alle honderd pesos biljetten op echtheid ging controleren.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat het uitchecken uit mijn oude appartement vlekkeloos verliep. De eigenaar was op de afgesproken tijd aanwezig, hij heeft een taxi voor me gebeld en me geholpen mijn spullen naar beneden en in de taxi te sjouwen. Een aardige man met hart voor zijn appartement en als zijn appartement dezelfde voordelen had gehad als dit appartement dan had ik er gewoon gebleven. Dus zaken gaan soms ook wél zoals je denkt dat ze zouden moeten gaan.
Het is behoorlijk wennen, mijn nieuwe appartementje. Het ziet er goed uit. Niet alleen het appartement zelf maar ook de fitness ruimte (voordeel), het zwembad en het barretje (voordeel) bij het zwembad. Erg verzorgd allemaal. Wat me wat tegenvalt, is de hoeveelheid keukenspullen die ik ter beschikking heb én ik vind het appartement niet heel proper. De ijskast is na het bezoek van de vorige bewoner bijvoorbeeld niet schoongemaakt. Dat betekent dat ik toch echt wat keukenspullen nog voor mezelf ga aanschaffen en het betekent ook dat ik de schoonmaakmevrouw (een groot voordeel!) vriendelijk zal verzoeken om over een aantal spullen eventjes een nat doekje te halen.
Ook de indeling was niet helemaal op en top voor een zware computergebruiker, studente en lerares dus heb ik inmiddels de boel een beetje omgegooid. Mijn tv’tje staat nu op een stoel, vastgebonden met touw zodat ie er niet af kan vallen, zodat ik het verrijdbare tafeltje waar hij op stond, kan gebruiken als salontafel. De tafel staat tegen de muur zodat laptop en printer gewoon hun stroom uit het stopcontact kunnen krijgen en de bank staat midden in de kamer. Het moet maar zo. Nu het eenmaal zo staat, ben ik er eigenlijk wel tevreden over. Maar door zo te rommelen, is er weer iets bijgekomen op mijn boodschappenlijstje: een lampje voor op de tafel zou wel handig zijn.
De grote boodschappen komen binnenkort wel. Een bezoekje aan de plaatselijke Supervea heb ik wel al gedaan. Mijn ijskast is met de eerste levensbehoeften gevuld en plastic tasjes heb ik weer ruuuuuuuuuuuuuim voldoende!
