Gewichtig
Het werd meer en meer en meer. Maar toen was het moment daar dat ik het genoeg vond. Het was weer tijd om af te vallen.
Niet dat ik dat niet eerder had geprobeerd. Vele mislukte pogingen zijn er aan vooraf gegaan. Dan lukte het me 1 dag, dan 3 maar langer dan 5 dagen heb ik het de laatste maanden niet vol kunnen houden.
Het is maf hoe dat werk want in 2005/2006 heb ik het ook gedaan. Met “het” bedoel ik het bijhouden van punten via de Weight Watchers. Van iemand had ik een keer zo’n cd’tje gekregen, en vol enthousiasme ging ik aan de slag. Het resultaat is dat ik zo’n 12 kilo ben kwijt geraakt. Je zou dus zeggen dat dát motivatie genoeg moet zijn om het zonder problemen weer op te pakken.
Maar het lukte me ECHT niet. Heel frustrerend, en ik weet ook wel waarom het me niet lukte: verdriet in combinatie met de gedachte “ach, het is maar 76 kilo; ach, het is maar 77 kilo; ach, het is maar 78 kilo”. Toen ik 2 weken geleden 79 op de teller zag staan, ging ineens die knop om!
Nu hou ik het al bijna 2 weken vol. En in vergelijking met eerdere pogingen is dat een grote stap voorwaarts. Nog 5 kilo te gaan en ik ben weer op mijn streefgewicht van 72 kilo. Met een buffer van 2 moet het me dan toch lukken om op gewicht te blijven. Een beetje van Weight Watchers, en een beetje van mezelf.
Laat ik niet op de zaken vooruit lopen. NU gaat het goed en ik heb resultaat. Elke dag hou ik mijn punten netjes bij. Ik ben bewust van wat ik eet en het goede nieuws is dat ook mijn 2 wijntjes per dag gewoon binnen de toegestane punten vallen. Anders zou ik dit NIET volhouden. Het moet wel leuk blijven!