Verandering van plan
Gisteren zijn we weer op de fiets gestapt. In Sydney hebben we het uitgebreid over de route gehad, voors en tegens afgewogen voor de verschillende mogelijkheden en uiteindelijk hebben we besloten om naar Brisbane te fietsen (om daar dan wel weer te zien wat we dan gaan doen).
Dat leek een heel leuk plan en dat was het ook toen we in Sydney op de veerpont naar Manly stapten en de eerste kilometers ontspannen langs alle stranden konden fietsen. Al snel werd het wat minder. Lien Masjien voelde heel onstabiel, en daardoor ging ik me met het inmiddels drukke verkeer om ons heen onzeker en onveilig voelen. In combinatie met de tijd van de maand zat ik totaal NIET ontspannen op de fiets.
In Palm Beach aangekomen bleken twee dingen: de veerpont liet nog een uur op zich wachten & de voorband was min of meer leeg. Gelukkig aten we goddelijke patatten in het restaurant aldaar. Dat redde voor dat moment het moment.
Met de veerpont aangekomen in Ettalong verwachtten we na het oppompen van de band op secundaire wegen te rijden. Dat was ook zo maar ze waren helaas vol met verkeer. Het fietsen was heel inspannend en ondertussen doordat we 2 keer een veerpont hadden moeten nemen en door de platte band was het ook al laat in de middag.
Om half 6 fietsten we de eerste de beste camping op bij het plaatsje The Entrance. We hadden het allebei helemaal gehad. 65 kilometer leken er wel 1000. We hadden het gevoel alsof we als slakken vooruit waren gekropen. Geen leuke eerste fietsdag maar gelukkig was de camping rustig en konden we na het douchen heerlijk bij onze tent zitten.
Geslapen hebben we echter niet. Om half 10 was er een invasie van mannen die zich alleen op de camping waanden. Alleen toen ze elders zich vol aan het zuipen waren, konden we onze ogen dicht doen. Gebroken zaten we vandaag op de fiets. Vol goede moed, dat wel maar met uitzondering van 5 kilometer door een nationaal park hadden we weer de hele tijd veel verkeer om ons heen, begon het te regenen en reden we over iets scherps op de vluchtstrook. Die ligt namelijk helemaal vol met glas. In de regen (die gelukkig niet echt doorzette) plakte ik de band en hoopten we van harte dat de achterband het zou volhouden tot de volgende plaatst.
Het resultaat isdat we in Swansea in een motel zijn getrokken (de laatste kamer), de achterband hebben vervangen, de binnenband in de voorband hebben omgewisseld en besloten hebben om NIET naar Brisbane te fietsen. We weten nog niet hoe precies maar we fietsen terug naar Melbourne, via het binnenland dus!
Kop op meisjes… alles komt goed.
San, fijne verjaardag van ons hier in Madras-India.
Voor diegenen die niet weten dat Chennai eerst Madras heette……lang geleden.
Love en kus,
Marijanne
Niet naar Brisbane, betekend een ander plan! Aanleiding tot
onverwachte avonturen. Sterkte met onwillige Lien Masjien.
liefs Leny