Grut in huis
Sinds zaterdag hebben we niet één maar twee honden in huis. Nou ja, HONDEN is letterlijk een te groot woord ervoor. Laten we het maar houden bij HOND+kwart. Dat komt meer in de buurt. Ze is namelijk klein. Zo klein dat we haar bench het bakkie noemen en ik aan Ellu per ongeluk vroeg of de poes al geplast had. Niet zo gek hoor, die vergissing want qua maat komt ze behoorlijk overeen met haar aartsvijand.
Ze heet trouwens Umbra en is het hondje van de pleegbaasjes van Listo. De pup die ze aangeschaft hebben nadat wij Listo weer mee naar huis hebben genomen. Onze koosnaampjes voor Umbra zijn woorden die passen bij een hondje van dat formaat: hummel, grut, meisje, Umbrita. Ja, ze is echt kleiner dan klein. En dat valt natuurlijk nog meer op naast grote vriend Listo.
Samen gaat het heel goed. Listo laat alles met zich doen. Dat betekent dat de kleine pup in zijn lippen en oren hangt. Dat ze in zijn neus bijt en dat ze tegen hem opspringt en over hem heen loopt. Hij laat het allemaal gebeuren. Heel lief om te zien. Hoewel hij haar soms ook zat is en dan krijgt ze van hem een zetje. Daar is hij dan ook weer voorzichtig in want zou hij het op normale kracht doen dan zou ze door de kamer schieten.
Maar Umbra mag dan grut in huis zijn; ze doet niet onder voor Listo. Zelfs met Max erbij staat ze haar mannetje. En met z’n drieën op een rijtje zien ze er heel schattig uit. De maat hond Listo past meer bij ons maar zo’n kleintje kan ook enorm vertederen. Zeker wanneer ze bij haar stiefbroer Listo ligt!
Lekker slapen
