Ondertussen in Abcoude
Van Diederik hebben we een update ontvangen van het reilen en zeilen van de familie met Listo. Dit is wat hij schrijft:
Hier een update over de “zwarte schaduw”. Listo heeft het hart van de gehele familie gewonnen. Zelfs milli kan niet op tegen zijn grote hondenogen, met name zijn zogenaamde schuldbewuste blik als hij iets fout heeft gedaan. Natuurlijk weet hij dit heel goed, maar niet luisteren als het hem uitkomt is natuurlijk heel leuk en geeft ook karakter.
Inmiddels hebben we al zijn trekjes door en kan ik zien wanneer hij zin heeft om een paar uurtjes te zwerven. Af en toe is hij dan een paar uur op stap, maar gaat nooit ver weg. Indien ik roepend door de straten trek weet de omgeving inmiddels dat ik op zoek ben naar die zwarte labrador. Thuis volgt hij als een schaduw en waar ik ga, ligt of zit hij naast mij. Behalve ‘s avonds als hij heel moe is, gaat hij in zijn mand liggen en indien het nacht is slaapt hij op de bank waar hij soms gesnapt wordt indien we een keer echt vroeg opstaan. Hij is namelijk niet zeer matineus en houdt van uitslapen.
De kinderen zijn helemaal gek met hem en dat is geheel wederzijds. Met name Philip ziet hem als zijn stoeimaatje en Alexander geeft hem eten en laat hem uit. Het hoogte punt voor Alexander is samen met papa avonds een lange wandeling met listo maken.
Voor Sinterklaas heeft Milli een werpzwengel en bal gekocht en heeft hij een groot runderbot gekregen. In beide toont hij weinig interesse. Wel zwemt hij nog regelmatig en heeft intussen een paar vrienden in de buurt. Hij maakt een blije indruk en ik denk dat het jongeheer trauma intussen verwerkt is.
Listo heeft het naar zijn zin
